Του Λεωνίδα Κουτρουμάνου*
Σε αυτή την οκταετία της οικονομικής ύφεσης και παρά την προστασία της α’ κατοικίας, έχει γίνει απολύτως αισθητή η έκρηξη των πλειστηριασμών και των εξώσεων, λόγω της οικονομικής αποδόμησης οφειλετών και μισθωτών.
Ένα ζητούμενο που απασχολεί συχνά το νομικό παραστάτη του νέου ιδιοκτήτη, στον οποίο κατακυρώνεται ένα ακίνητο σε πλειστηριασμό ή του εκμισθωτή, που αποβάλλει τον μισθωτή λόγω οφειλόμενων μισθωμάτων, είναι η τύχη των πραγμάτων που βρίσκονται εντός του ακινήτου και ανήκουν στον οφειλέτη-πρώην ιδιοκτήτη του εκπλειστηριασθέντος ακινήτου ή αποβληθέντα μισθωτή.
Το άρθρο 943 Κ.Πολ.Δ προβλέπει βέβαια συγκεκριμένες διαδικασίες για την τύχη των κινητών αυτών πραγμάτων. Συγκεκριμένα δίνει τη δυνατότητα στον νέο ιδιοκτήτη του ακινήτου (από τον πλειστηριασμό) ή στον ιδιοκτήτη που επέβαλλε την έξωση να καλέσει τον ιδιοκτήτη των πραγμάτων (οφειλέτη του) για να παραλάβει τα πράγματα του, διαφορετικά μπορεί να τα εκθέσει σε πλειστηριασμό. Σε κάθε δε περίπτωση ο ιδιοκτήτης των κινητών δεν έχει πια αξίωση να του αποδοθούν αυτά, μετά από 6 μήνες από τον πλειστηριασμό ή την έξωση, οπότε πρακτικά ο ιδιοκτήτης μπορεί να τα κρατήσει ή ακόμα και να τα πετάξει στα σκουπίδια.
Οι προβλεπόμενες όμως διαδικασίες είναι και χρονοβόρες και κοστοβόρες. Συχνά μάλιστα μετά την αποβολή του εξωστέου ή καθ’ ου ο πλειστηριασμός αναφύονται έριδες ως προς την ορθότητα και πληρότητα της καταγραφής που διενεργεί ο δικαστικός επιμελητής, καθώς ο εξωστέος ή ο απωλέσας στον πλειστηριασμό το ακίνητο παλαιός ιδιοκτήτης δεν παρευρίσκονται κατά την αποβολή. Ο ιδιοκτήτης του ακινήτου καταλήγει συνήθως να παρακαλά τον προηγούμενο ιδιοκτήτη του ακινήτου ή τον πρώην μισθωτή του να παραλάβει τα πράγματα του, καθώς η μεν έκθεση σε πλειστηριασμό αυτών συνεπάγεται κόστος δυσβάσταχτο ενώ και η αναμονή των 6 μηνών προκαλεί προφανή ζημιά στον ιδιοκτήτη του ακινήτου, ο οποίος στερείται την χρήση του. Χρήση για την οποία λίγο νωρίτερα, είτε έχει καταβάλλει χιλιάδες ευρώ ως πλειστηρίασμα, είτε, στην περίπτωση της έξωσης, έχει ήδη υποστεί την απώλεια των μισθωμάτων και την καταβολή εξόδων για την υλοποίηση της διαδικασίας αποβολής του οφειλέτη μισθωτή.
Σε αυτά τα ζητήματα ο Νομοθέτης οφείλει να αποδώσει πιο ριζοσπαστικές λύσεις. Η προθεσμία παραλαβής των κινητών δεν θα πρέπει να ξεπερνάει τον ένα μήνα (μετά ο ιδιοκτήτης τους δεν θα έχει κανένα δικαίωμα κυριότητας σε αυτά η αποζημίωσης). Σε περίπτωση δε που δεν παρευρίσκεται κατά την καταγραφή δεν θα πρέπει να υπάρχει καμία δυνατότητα αμφισβήτησης της έκθεσης καταγραφής.
*Ο Λεωνίδας Κουτρουμάνος είναι δικηγόρος Πειραιά
