Απλή αναλογική. Πρόκληση ή Ουτοπία;

aggelopoulos nikos

Του Νίκου Αγγελόπουλου*

Όταν βγήκα στη σύνταξη το 2011, έλεγα στους μαθητές μου ότι τα χρόνια που έρχονται θα μας αφαιρέσουν χρήματα, θα μας πάρουν καταναλωτικά αγαθά, θα μας περικόψουν κοινωνικές παροχές, αλλά ποτέ δε θα μπορέσουν να μας κλέψουν τη γνώση, την κουλτούρα ούτε και να τις περικόψουν.
Τους ενθάρρυνα να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους. Να εργάζονται και να συνεργάζονται με ευγενή άμιλλά και όχι με ανταγωνιστικό πνεύμα.

Το 2014 εκλέχτηκα δημοτικός σύμβουλος, με το «Λιμάνι της Αγωνίας», στο Δήμο Πειραιά. Διαπίστωσα ότι, στην πολιτική συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που συμβούλευα τα παιδιά. Ένας διχαστικός λόγος, που δεν επιτρέπει καμία συνεννόηση. Η λογική των συνεργασιών εκπέμπει μια αλλεργία. Το πλειοψηφικό σύστημα δίνει το δικαίωμα στο Δήμαρχο και στην παράταξή του να μην συνεργάζεται και να γίνεται αυτό που έχουν αποφασίσει πίσω από κλειστές πόρτες. Το εκλογικό σύστημα στη Τοπική Αυτοδιοίκηση από το 1974 παραμένει αμετάβλητο, δηλαδή έντονα πλειοψηφικό μέσα σε συνθήκες έντονης πόλωσης.

Η οποιαδήποτε «αμοιβή» ή ανταμοιβή, όπως έχει δείξει η πείρα από την Αυτοδιοίκηση, δημιουργεί εξαρτήσεις και απαιτεί πλήρη υποταγή, φθείρει τελικά εκείνους που «βολεύονται» στα «προνόμια» του συστήματος εξουσίας.
Το κατεστημένο των περισσοτέρων δημάρχων αντιδρά πεισματικά στην απλή αναλογική, καθώς γνωρίζουν ότι πρέπει να μπουν στα δύσκολα, προκειμένου να περάσουμε στη κοινωνία των συνεργασιών.

Οι παράγοντες της Αυτοδιοίκησης έχουν εδώ και χρόνια δημιουργήσει μηχανισμούς αναπαραγωγής της εξουσίας. Λογικό να αναρωτηθεί κανένας αν η απλή αναλογική ως δια μαγείας θα εξαλείψει όλα τα κακά στην Αυτοδιοίκηση. Θα ήταν αφελές να ισχυριστεί κάποιος κάτι τέτοιο.

Η απλή αναλογική μπορεί να οδηγήσει στη ριζική αναδιάταξη και ανανέωση των δυνάμεων που δρουν στην Αυτοδιοίκηση.
 Να απελευθερώσει δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας.
 Να ενισχύσει την αντίληψη συνεργασιών και συγκλίσεων.
 Να μειώσει ή και να εξαλείψει το διχαστικό λόγο.
 Να δημιουργήσει όρους διαφάνειας και δημοκρατικής λειτουργίας.
 Να απεγκλωβίσει το θεσμό από το σφιχτό κομματικό εναγκαλισμό.
 Να υποχρεώσει τα κόμματα σε μια διαφορετική αντίληψη για τη σχέση τους με την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
 Να στείλει μήνυμα στους πολίτες ότι πάνω από το προσωπικό υπάρχει το συλλογικό.
 Να προωθούνται έργα που βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής και όχι έργα βιτρίνας.
 Να βάλουμε μπροστά το εμείς και όχι το εγώ.
Έτσι, η απλή αναλογική όχι μόνο δεν είναι πανάκεια, αλλά απαιτεί και άλλο επίπεδο συλλογικής λειτουργίας, είναι ένα στοίχημα που μπορεί να κερδηθεί σε όφελος της κοινωνίας.

Είναι πολύ στενή αντίληψη να βλέπουμε σκοπιμότητες επειδή την εισάγει η συγκεκριμένη κυβέρνηση. Κάποιος, κάποια στιγμή θα έπρεπε να την εισάγει .Πρέπει να το δούμε θετικά και όλοι όσοι κατά καιρούς ήσαν υπέρ θα πρέπει να σταθούν αλληλέγγυοι σε αυτή την προσπάθεια.

Δυο είναι τα επιχειρήματα εναντίον της καθιέρωσης της απλής αναλογικής:
α) Το πιο πονηρό ότι θα μπούμε σε διαδικασίες «συναλλαγής» και
β) ακυβερνησίας
Η απάντηση για το πρώτο είναι ,ότι αυτό συμβαίνει όταν κάποιος έχει ταυτίσει τη συνεργασία με το παζάρι και τα ανταλλάγματα για τους συνεργαζόμενους, αλλά το κρίσιμο είναι να μη καταστεί αυτό κυρίαρχο. Σήμερα, στις Δημοτικές παρατάξεις και στα κόμματα γίνονται «παζάρια» που δεν έχουν απλή αναλογική αλλά συνυπάρχουν σε διαφορετικά ρεύματα.
Στο δεύτερο επιχείρημα, λέμε ότι μια ισχυρή διοίκηση δίνει μεγάλα χρονικά περιθώρια ώστε να επιτευχθεί η απαιτούμενη συνεργασία. Εδώ, θα πρέπει να ενισχυθεί με το κατάλληλο διοικητικό-επιστημονικό προσωπικό η Τοπική Αυτοδιοίκηση ώστε στο διάστημα που δεν έχει επιτευχθεί συνεργασία, κάποιος νομικός έλεγχος να μπορεί να προωθεί επείγοντα θέματα.

Φαντάζομαι ότι, όσοι διαβάζετε το κείμενο αυτό, θα λέτε «αυτά δεν γίνονται». Θα σπεύσω, κατά αρχάς, να συμφωνήσω στις δυσκολίες που υπάρχουν, ειδικά μέσα στις συνθήκες κοινωνικής απογοήτευσης που βιώνουμε, εδώ και κάποια χρόνια. Καθόμαστε και σπάμε το κεφάλι μας στην προσπάθεια να κατανοήσουμε τι διάολο φταίει και ο κόσμος δεν αλλάζει προς το καλύτερο παρά τα γιγάντια τεχνολογικά βήματα. Αυτό που πιστεύω είναι, ότι ο καθένας χρειάζεται να βάλει πραγματικά στην καρδιά του το κοινό καλό και όχι μόνο να σκέφτεται πως θα επιβληθεί στον άλλον (ανταγωνιστική σχέση). Η απλή αναλογική, πιστεύω, θα κάνει τους ανθρώπους καλύτερους. Με την απλή αναλογική αλλάζει η σχέση πολίτη-Αυτοδιοίκησης, κινητοποιούνται νέες δυνάμεις οι οποίες φέρνουν νέο αέρα και ήθος στη διαχείριση των δημοσίων υποθέσεων. Είναι μια πρόκληση.

*Ο Νίκος Αγγελόπουλος είναι Γραμματέας Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Πειραιά