Κατ’ αρχήν τα ήδη γνωστά γεγονότα. Την περίοδο που μέσω του κακόβουλου λογισμικού predator έγινε απόπειρα παγίδευσης του κινητού τηλεφώνου του τότε απλού ευρωβουλευτή του ΚΙΝΑΛ, Νίκου Ανδρουλάκη, την ίδια ακριβώς περίοδο η ΕΥΠ πήρε την άδεια της αρμοδίου εισαγγελέως να προχωρήσει σε «νόμιμη επισύνδεση» (δηλ. καταγραφή των συνομιλιών) του. Είναι η περίοδος που ο Νίκος Ανδρουλάκης διεκδικούσε την ηγεσία του κόμματος του, ασθένησε η μακαρίτισσα πλέον Φώφη Γεννηματά και τελικά κέρδισε τις εσωκομματικές εκλογές, έγινε πρόεδρος και μετά από δυο μέρες σταμάτησε η παρακολούθηση.
Στη συνέχεια τα ερωτήματα. Ποιοι και γιατί ήθελαν να παρακολουθούν τον Νίκο Ανδρουλάκη;
Το Μέγαρο Μαξίμου και ο πρωθυπουργός είχαν όντως άγνοια της υπόθεσης; Αν ναι, ποια εμπιστοσύνη μπορούν να έχουν οι πολίτες σε κορυφαίους θεσμούς της Δημοκρατίας; Κι όπως ανασύρθηκε από το πολιτικό παρελθόν και γράφτηκε «ποιος κυβερνά αυτήν την χώρα»; Αν όχι, τότε η αξιοπιστία του πρωθυπουργού θα έχει υποστεί ανεπανόρθωτο πλήγμα, με ότι αυτό σημαίνει πολιτικά. Φυσικά παρεπόμενα ερωτήματα έχουν να κάνουν με το παρακολουθούνται και άλλα δημόσια πρόσωπα. Ποια , από πότε και γιατί; Και βεβαίως τι περιλαμβάνουν τα πρακτικά των συνδιαλέξεων του Νίκου Ανδρουλάκη; Τα πολιτικού περιεχομένου σχετικά αποσπάσματα.
Διότι κάπου εδώ μπαίνουν στην εξίσωση και οι εξω- πολιτικές προεκτάσεις της υπόθεσης. Ο ίδιος ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ, «κοντά» στον πρόεδρο του κόμματος από την πρώτη στιγμή που ο Ν. Ανδρουλάκης είχε καταγγείλει την απόπειρα παγίδευσης του κινητού του με predator σε μια συνέντευξη του είχε, μεταξύ άλλων, αναρωτηθεί: «Θα θέλατε να σας εκβιάζει κάποιος για ένα προσωπικό ζήτημα»; (Πρώτο Θέμα 27 Ιουλίου).
Η απάντηση στην τελευταία ερώτηση είναι φυσικά «όχι». Και θεωρητικά αν αυτό είναι το πρόβλημα, κάποιο «προσωπικό ζήτημα», τότε θα ήταν στην διακριτική του ευχέρεια να αποκαλύψει ο ίδιος το περιεχόμενο των προϊόντων υποκλοπής. Θεωρητικά μόνο. Γιατί πρακτικά, αφού μιλάμε για μια υπόθεση που συγκλονίζει το πολιτικό σκηνικό κι αφού ο ίδιος ο Ν. Ανδρουλάκης έδωσε με την παρέμβαση του σαφή πολιτική διάσταση στην υπόθεση πρακτικά υπάρχουν δύο επιλογές.
Αφού ενημερωθεί από τον νέο διοικητή της ΕΥΠ, να συνεχίσει στην ανάδειξη των πολιτικών πτυχών της υπόθεσης και τους υψηλούς τόνους (που κυρίως χρησιμοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ) και οι οποίοι ευλόγως θα ανέβουν κι άλλο στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής που αναμένεται να συγκροτηθεί. Ή να υπαναχωρήσει παραδεχόμενος ότι όλα αυτά αφορούσαν «προσωπικό ζήτημα».
Η δεύτερη εκδοχή, αν και δύσκολη, μπορεί να διασώσει την αξιοπρέπεια και την πολιτική του καριέρα. Γιατί αν επιβεβαιωθούν όσα διακινούνται τις τελευταίες ημέρες από «περιθωριακά» και μη sites, τότε αντί να «τρίζει η καρέκλα του Μητσοτάκη», ίσως αποδειχθεί ότι η δική του είναι πιο επισφαλής. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για δική του προσωπική πολιτική επιλογή.
