Με μια σχετική απόσταση από τα γεγονότα ας δεχθώ ότι στην πρώτη εκλογή (κι ύστερα το θριαμβευτικό – καταστροφικό δημοψήφισμα) του 2015 η συμπόρευση Τσίπρα – Καμμένου, κάπως εξηγείται. “Είναι μια στάσις κι αυτή, νοιώθεται”, γράφει ο Αλεξανδρινός…
Πολλοί τον κατακρίνουν για την επιλογή του ακροδεξιού εταίρου, του Καμμένου. Δικαίως.
Μετα την κωλοτούμπα όμως, μετά το δημοψήφισμα και οπωσδήποτε μετα τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2025, είχε εναλλακτική. Το Ποτάμι. Υπήρχε και το ΠΑΣΟΚ στο οποίο δεν απευθύνθηκε ποτέ- και ψευδώς ο Τσίπρας δήλωσε κάποτε ότι είχε προτείνει σχετική συνεργασία. Στον Σταύρο Θεοδωράκη πρότεινε συγκυβέρνηση, μαζί όμως με τον Καμμένο! Αν και ΣΥΡΙΖΑ και ΠΟΤΑΜΙ συγκροτούσαν μόνοι τους κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ορθώς ο Θεοδωράκης αρνήθηκε την συνεργασία με μια ακροδεξιά απόφυση.
Αυτά είναι “χθεσινά”.
Σήμερα: Τι μας τσαμπουνά ο Αλέξης;
Δεν ζούμε στην χώρα των Λωτοφάγων. Ευτυχώς.
