√Ο Αντιπεριφερειάρχης Νήσων κάνει έναν απολογισμό των πρώτων έξι μηνών της θητείας του και αναλαμβάνει συγκεκριμένες δεσμεύσεις για τα νησιά
Συνέντευξη στο Νότη Ανανιάδη
Όποιος τύχει να βρεθεί στον 4ο όροφο του κτηρίου της Ακτής Ποσειδώνος 14, στο λιμάνι του Πειραιά,
Κατανοητό αυτό ίσως, γιατί όπως λέει ο ίδιος στο Saronic Magazine, παραμένει πάντα δημοσιογράφος - «πιστεύω ότι οι ιδέες κινούν τον κόσμο και οι λέξεις τον αλλάζουν» λέει χαρακτηριστικά - αλλά παράλληλα δηλώνει αποφασισμένος να πετύχει, όπως και όλη η Περιφέρεια Αττικής, το δύσκολο έργο της διοίκησης μιας περιοχής 5 εκατομμυρίων κατοίκων, αφοσιωμένος δηλαδή στην δουλειά που έχει αναλάβει να κάνει.
Την σχετικά αντιφατική αυτή εικόνα, δημοσιογράφος να προϊσταται μιας εύρυθμης, σύγχρονης και αποτελεσματικής μηχανής, μπορεί να την διαπιστώσει κανείς και παρατηρώντας τη λειτουργία της αντιπεριφέρειας Νήσων, ακόμη και από μια σχετική απόσταση. Ο Γιάννης Σγουρός έχει, σε ανύποπτο χρόνο, δηλώσει πως ο Δ. Κατσικάρης είναι ο πιο δραστήριος Αντιπεριφερειάρχης του και όμως αυτή η δραστηριότητα δεν καταγράφεται τόσο, όσο θα ανέμενε κανείς από έναν δημοσιογράφο, σε Δελτία Τύπου και σχετικές ανακοινώσεις.
Ρωτάω στο πλαίσιο περισσότερο μιας φιλικής κουβέντας μεταξύ συναδέλφων και λιγότερο μιας τυπικής συνέντευξης, τον Δ. Κατσικάρη, να μου εξηγήσει που οφείλεται αυτή η αντινομία. «Αντιλαμβάνεσαι ότι το πιο εύκολο πράγμα για εμένα ήταν να αρχίσω να εκδίδω Δελτία Τύπου για ψήλου πήδημα. Όμως πρέπει να παραδεχτούμε, αν και άνθρωποι της επικοινωνίας, πως ακριβώς η επικοινωνία έρχεται να στηρίξει την πολιτική και όχι να την υποκαταστήσει», μου λέει. Τον διορθώνω λέγοντας ότι έτσι θα έπρεπε να είναι, αλλά πολλές φορές η επικοινωνία υποκαθιστά την πολιτική. Συμφωνεί και προσθέτει ότι «Οπωσδήποτε στον χώρο της δικής μου δικαιοδοσίας, στα νησιά του Σαρωνικού, τα Μέθανα και τα Κύθηρα, αν βλέπαμε την επικοινωνία και χάναμε την πολιτική, θα χάναμε το παιχνίδι».
Ο Αντιπεριφερειάρχης Νήσων εξηγεί στο Saronic Magazine ότι τα νησιά για πρώτη φορά δεν είναι παρακολούθημα της Αττικής και του Πειραιά. Έχουν την δική τους πολιτική διεύθυνση, τον δικό τους Οργανισμό, τις δικές τους προτεραιότητες, μαζί φυσικά με τα δικά τους εντελώς ξεχωριστά προβλήματα. «Είναι απίστευτο αυτό το στολίδι της Αττικής, τα νησιά, να βρίσκονται τόσο πίσω στον τομέα των υποδομών. Είναι απίστευτο, συνεχίζει ο Δ. Κατσικάρης, ότι αυτονόητα πράγματα, εργαλεία ανάπτυξης για τα νησιά, τους νησιώτες, τους τουρίστες και γενικότερα την οικονομία της περιοχής, δεν έχουν γίνει. Ή ότι σχετικό έχει γίνει, βρίσκεται πολύ πίσω απ’ τις ανάγκες της περιοχής. Μαρίνες, αγωγοί ομβρίων υδάτων, αποχετευτικά, βιολογικοί καθαρισμοί, είναι μια σειρά απ’ αυτήν την αλυσίδα καθυστέρησης που συναντά κανείς στα νησιά μας», υπογραμμίζει ο Δ. Κατσικάρης. «Και επιτέλους, ανεβάζει τους τόνους, πρέπει να σταματήσουμε να λέμε πια το νερό, νεράκι, στα νησιά μας».
Τον ρωτάω τα αναμενόμενα σε μια τέτοια συζήτηση, που έχει και χαρακτήρα απολογισμού για το πρώτο εξάμηνο λειτουργίας της Αντιπεριφέρειας Νήσων. Εάν, δηλαδή, είναι ευχαριστημένος απ’ το έργο που έχει παραχθεί, και αν αισιοδοξεί πως μπορεί σε εύλογο χρονικό διάστημα, να διορθωθεί η εικόνα που περιγράφει. Χαμογελάει και μου λέει πέντε μόνο λέξεις : «μπήκε το νερό στο αυλάκι». Τον προκαλώ να εξηγήσει τι εννοεί και μου περιγράφει το κοπιώδες έργο που απαιτήθηκε σε όλες τις Αντιπεριφέρειες, και φυσικά σε επίπεδο Περιφέρειας, για να στελεχωθούν οι νέες αυτές διοικητικές μονάδες, να αποκτήσουν Οργανισμούς και επιτέλους να λειτουργήσει ο «Καλλικράτης». «Από 1ης Ιουλίου, διαπιστώνει κανείς ότι αυτό το καταφέραμε και , μεταξύ μας, μου εξηγεί, αυτό ήταν το μεγάλο στοίχημα».
«Αφού μπορέσαμε και υπερνικήσαμε τα εμπόδια, που πάρα πολλές φορές έβγαιναν και από την γραφειοκρατία του ανάπηρου ελληνικού κράτους, τώρα δικαιούμαστε να αισιοδοξούμε ότι μια σειρά από στόχους που έχουμε θέσει, μπορούν να υλοποιηθούν. Ότι, δηλαδή, δεν θα είμαστε και εμείς, ούτε ο Γιάννης ο Σγουρός, ούτε εγώ, ούτε οι άλλοι Αντιπεριφερειάρχες, μέλη της μεγάλης παρέας των πολιτικών εκείνων που άλλα λέγαν προεκλογικά και άλλα μετεκλογικά», λέει με νόημα.
Όταν κατάλαβα ότι ο χρόνος πίεζε, του ζήτησα να αναφερθεί πιο δεσμευτικά σε συγκεκριμένα θέματα των νησιών που πρέπει, αλλά και είναι δυνατόν, να επιλυθούν. Απομαγνητοφωνώ με την ελπίδα ο φίλος μου φυσικά, συνάδελφος και πλέον Αντιπεριφερειάρχης, να μην εκτεθεί : «Ήδη προχωρήσαμε σε προγραμματική σύμβαση με το δήμο Σπετσών για να κάνουμε την αποχέτευση και το Βιολογικό, έργο 15 εκατομμυρίων που βρήκαμε από το ΕΠΕΡΡΑΑ. Το ίδιο κάνουμε και για την Ύδρα. Προχωράμε τον κυματοθράυστη στην Αίγινα, τα έργα του εξωτερικού δικτύου ύδρευσης, ενώ εγκρίναμε τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για τον υποθαλάσσιο αγωγό σύνδεσης με την ΕΥΔΑΠ. Δεν θέλω να πω άλλα, ούτε πολλά, παρά μόνο τούτο: Δεν πρόκειται να κινηθώ στην πεπατημένη, να διαχειριστώ ψεύτικες ελπίδες, ούτε να κοροϊδέψουμε κανέναν. Η προσπάθειά μας θα είναι καθαρή στη λογική «με έργο πάμε μπροστά» και είμαστε σίγουροι ότι και οι πολίτες πλέον δεν θέλουν φούμαρα, θέλουν κάτι να μένει για τις επόμενες γενιές…».
*Αναδημοσίευση από το Saronic Magazine που κυκλοφορεί