Μέρες που είναι όλο και βρισκόμαστε κάπου έξω με παρέες κι όλο και κάποια ιστορία έχει να διηγηθεί ένας φίλος.
Έτσι ένας πολύ γνωστός Πειραιώτης μας διηγήθηκε το Σάββατο πριν τα Χριστούγεννα την παρακάτω μουσική/στιχουργική ιστορία.
Όλοι γνωρίζουμε το τραγούδι "Τα τρένα που φύγανε, αγάπες που πήρανε..."
Μα ποιος γνωρίζει ότι γράφτηκε από την κυρία Ελένη για τον αρραβωνιαστικό της που θα μπαρκάριζε κι ανέβηκε στη Νέα Ιωνία για να την δει πριν πάρει το τρένο (τον Ηλεκτρικό) να κατέβει στο λιμάνι του Πειραιά για να μπαρκάρει; Και ποιος ξέρει ότι μετά τον συγκινητικό αποχαιρετισμό του ζευγαριού η κοπέλα έγραψε το περίφημο αυτό τραγούδι που μελοποίησε ο Σταύρος Ξαρχάκος; Ούτε ο ίδιος πιθανότατα. Διότι όταν με κάποιο τρόπο οι στίχοι εκείνης της κοπέλας έφτασαν στα χέρια του μεγάλου Νίκου Γκάτσου, ο ποιητής αποφάνθηκε κι έπεισε την νεαρά Ελένη να του εμπιστευθεί στίχους της τους οποίους προώθησε σε μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες της εποχής. Οι στίχοι αγοράστηκαν κι απέφεραν στη νεαρά ένα σημαντικό ποσό, τέτοιο που της επέτρεψε να ζήσει άνετα με τους δύο γιους της για έναν ολόκληρο χρόνο - καμία σχέση με την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου...
Το περίφημο "Κάποιος γιορτάζει" ή το "Πέταξε ένα πουλί" ήταν μεταξύ των στίχων εκείνων που από σεμνότητα η "Ελενίτσα" της ιστορίας δεν ήθελε να υπογράψει.
Η πρωταγωνίστρια της ιστορίας αυτής έζησε στην Καλλίπολη, τα δύο της αγόρια τελείωσαν το Β' Γυμνάσιο Αρρένων Πειραιώς, ο μεγάλος μάλιστα είναι γνωστός καθηγητής Πανεπιστημίου, ο πατέρας τους -και πρωταγωνιστής του "Τα τρένα που φύγανε"- ναυτικός και πάντα Ολυμπιακός, ωραίος γλεντζές και ... Δεν συνεχίζω άλλο, αφού υποσχέθηκα να μην αποκαλύψω ονόματα. Κι ήδη έχω "φωτογραφίσει" τα κεντρικά πρόσωπα της ιστορίας.
Καλά Χριστούγεννα...
Ν. Α.
