Δεν είναι η παλαιότερη ομάδα της χώρας , αλλά είναι σίγουρα η μεγαλύτερη. Ο Ολυμπιακός έγινε 93 ετών και αναζητεί χώρους γι α να στεγάσει τα αναρίθμητα τρόπαιά του που κατακτά κάθε χρόνο σε όλα τα ομαδικά και ατομικά αθλήματα, σε όλες τις κατηγορίες, σε άνδρες και γυναίκες.
Η ομάδα, την οποία ίδρυσαν μια παρέα επιφανών Πειραιωτών σε μια ταβέρνα της πόλης στις 10 Μαρτίου του 1925, που υποστηρίχτηκε οικονομικά ευθύς εξαρχής από βιομηχάνους και εφοπλιστές και αγκαλιάστηκε από τις λαϊκές τάξεις του Πειραιά, ξεπέρασε γρήγορα τα σύνορα της πόλης και ο «δαφνοστεφανωμένος έφηβος» που κοσμεί τη φανέλα της ομάδας «κατέκτησε» τις καρδιές των φιλάθλων σε ολόκληρη τη χώρα.
Οι διάφοροι Ολυμπιακοί – Χαλκίδας, Λαυρίου, Βόλου, Ξάνθης, Κέρκυρας, κα – που ιδρύονταν σε πόλεις της Ελλάδας επί σειρά δεκαετιών αποδεικνύουν την απήχηση που εξ αρχής είχε και εξακολουθεί να έχει αυτή η ομάδα. Την ταύτισή της με τον Πειραιά με την παράλληλη αδιαμεσολάβητη σχέση της με όλες τις γωνιές της χώρας – και σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης με πολλά μέρη σε όλο τον κόσμο. Κάτι τέτοιο συμπυκνώνεται άλλωστε στο σχετικά σύγχρονο σύνθημα των φιλάθλων του : «και Θρύλε μην ξεχνάς, παντού είναι Πειραιάς»
Για τα 93 χρόνια του Θρύλου, η ΠΑΕ Ολυμπιακός ανέβασε στην ιστοσελίδα της το σχετικό εορταστικό μήνυμα:
«Συνίσταται εν Πειραιεί υπό τον τίτλον "Ολυµπιακός Σύνδεσµος Φιλάθλων Πειραιώς" Σωµατείον, ούτινος σκοπός είναι η ανάπτυξις της σωµατικής αγωγής παρά τη νεολαία και η κατά πάντα φίλαθλον τρόπον εξύψωσις αυτής».
Είναι άγνωστο αν εκείνη η παρέα που έκανε την ιστορική συνέλευση στην ταβέρνα του Μοίρα, το 1925, και αµέσως μετά εξέδιδε καταστατικό, μέρος του οποίου λίγο πριν διαβάσατε, είχε έστω και την παραµικρή ιδέα ότι έγραφε ιστορία. Στόχος, όπως είπε ο Μιχάλης Μανούσκος, ήταν να δηµιουργηθεί ένας Σύλλογος που θ’ αποτελούσε έµπνευση για όλους τους Έλληνες. «Ολυµπιακός» το όνοµα και ο δαφνοστεφανωµένος έφηβος το έµβληµά του.
Τελικά δεν αποτέλεσε µόνο πηγή έµπνευσης ο Ολυµπιακός. Έγινε κάτι πολύ παραπάνω. Ήταν ο λόγος που οι οικονοµικά ασθενέστεροι περπατούσαν στο δρόµο µε το κεφάλι ψηλά. Περήφανα. Δεν ήταν απλά η οµάδα τους αλλά τρόπος ζωής. Ένας Σύλλογος που προέρχεται από τον κόσµο, πορεύεται µαζί του και καταλήγει σ’ αυτόν. Ο Ολυµπιακός δεν είναι µία, ακόµα, οµάδα. Είναι πάνω από το ίδιο το παιχνίδι. Πιο έντονος και από τον ενθουσιασµό της νίκης. Τρόπος ζωής. Παράδειγµα για τους µαχητές της καθηµερινότητας. ?εν παραδίνεται. Ξεπερνάει τα εµπόδια. Είναι Ολύµπιος. Είναι η ίδια η Ελλάδα. Είναι Ιδανικό. Είναι Θρύλος.
Γεννήθηκε στον Πειραιά, το 2ο µεγαλύτερο λιµάνι της Μεσογείου. Χιλιοτραγουδήθηκε στο: Όσο και να ψάξω δεν µπορώ να βρω άλλο λιµάνι. Ταξιδεύει σε όλο τον κόσµο τα Ολυµπιακά ιδανικά. Eµπνέει τους Έλληνες. Είναι στο µυαλό κάτι µαγικό.
Η κληρονοµιά είναι µεγάλη. Υποχρέωση να συνεχίσει ο Θρύλος σε ρότα επιτυχιών. Μεγάλη είναι και η ευθύνη για να µεταλαµπαδευτούν στις επόµενες γενιές τα Ολυµπιακά ιδανικά. Ο Ολυµπιακός είναι Θρύλος. Η δική µας Ολυµπιακή οικογένεια. Είµαστε νικητές. Ποτέ δεν σταµατάµε. Ποτέ δεν το βάζουµε κάτω. Συνεχίζουµε να ονειρευόµαστε».
