Δεν ήταν το μεγάλο ντέρμπι, δεν είχε ένταση και φάσεις (πλην ίσως κάτι διασκεδαστικές ατάκες του Λεβέντη), αλλά έδειξε καθαρά ποιο θα πρωταγωνιστήσουν στο παιχνίδι από εδώ και μπρος. Από τη συζήτηση στη Βουλή φάνηκε ξεκάθαρα ότι Τσίπρας – Μητσοτάκης συμφωνούν σε ένα τουλάχιστον πράγμα. Ο ένας διαλέγει τον άλλο για αντίπαλο, ο ένας χρεώνει στον άλλο (ίσως με κάποια υπερβολή) το ιδεολογικό πρόσημο που θέλει ο αντίπαλος του να έχει – Νεοφιλελεύθεροι vs Λαικιστών – οι δυο τους θα είναι οι αναμφισβήτητοι πρωταγωνιστές του παιχνιδιού από εδώ και μπρος.
Φάνηκε έτσι ποιοι θα κρατήσουν το ρόλο του μικρού, κατά κανόνα «άμπαλου»,
που θα κάθεται στον ιδεατό πάγκο της αλάνας, φυλώντας τα ρούχα των πρωταγωνιστών που θα παίζουν στο πραγματικό γήπεδο. Συμπαθείς φιγούρες στα γήπεδα των γειτονιών μας οι εξωφυλαρούχες, ποτέ δεν έγιναν πρωταγωνιστές. Ίσως γι’ αυτό και πάντα γκρίνιαζαν.
Ενώ οι άλλοι, εκείνοι που δεν ήθελαν να μπουν στο παιχνίδι, ήταν πάντα οι πιο απόμακροι. Ακραίοι, θα έλεγε κανείς. Σαν την Χρυσή Αυγή ή το ΚΚΕ, που φωνάζουν, δείχνοντας όμως από μακριά ότι στις κραυγές θα μείνουν, αφού δεν παίζουν. Σε αντίθεση με τους άλλους , που θα ήθελαν κάποια στιγμή να μπουν, αλλά οι μεγάλοι, οι πρωταγωνιστές, δεν τους βάζουν στο παιχνίδι.
Ο Θεοδωράκης, που φαίνεται όλο και περισσότερο να έχει χάσει τη μπάλα, επιμένοντας σε μια σοβαρή υποτίθεται συζήτηση, να καταργηθεί ο νόμος Τσοχατζόπουλου του ’85 για να εξοικονομηθούν 100 εκατομμύρια, λες κι έτσι μπορεί να σωθεί κάτι.
Ο Λεβέντης, που έδωσε σόου κάνοντας σχόλια για το παιχνίδι σαν τον συνταξιούχο που βλέπει στο καφενείο Μπαρτσελόνα – Ρεάλ κι έχει την ανέξοδη πολυτέλεια να κάνει κριτική σε Μέσι και Ρονάλντο.
Αλλά και η Φώφη, που πάντως έπιασε εξ αρχής το που πάει το παιχνίδι και κατάγγειλε τόσο το λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και τη δήθεν μεταρρυθμιστική ατζέντα, υποστηρίζοντας ότι η ίδια έχει τη δυνατότητα να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Μια αποστροφή στη δευτερολογία του Κατρούγκαλου όντως άφησε το περιθώριο να μπει λίγο «αλλαγή» αν παίξει στην ομάδα του Αλέξη, υποστηρίζοντάς τον. Όπως κατά τον υπουργό Εργασίας γίνεται τελευταία με τα σοσιαλιστικά, σοσιαλδημοκρατικά και αριστερά κόμματα στην Ευρώπη, εννοώντας προφανώς την Ισπανία και την Πορτογαλία.
Σε μια τέτοια περίπτωση, η παίκτρια μπορεί να διασωθεί – όπως ίσως διασωθούν και οι άλλοι, αν διαλέξουν γήπεδο και ομάδα. Αλλά το βέβαιον είναι πως ξέρουμε από τώρα, ποιοι είναι οι πρωταγωνιστές του παιχνιδιού και ποιοι οι εξωφυλαρούχες…
Αναγνώστης Κέντρος
