Βαρίδια...

isorropia

Σε έναν ανασχηματισμό υποτίθεται ότι ο αρχηγός-πρωθυπουργός απαλλάσσεται από τα «βαρίδια»

και προσπαθεί να δώσει νέα ώθηση στην κυβέρνησή του. Αυτό σε κανονικές σύνθήκες, αν υπάρχουν κ.σ. στην πολιτική. Ο Τσίπρας έχει αποδείξει ότι είναι πολιτικό ζώο και έχει πολιτικές αντοχές. Αλλά έχει και περιορισμένες δυνατότητες στο να ανακατέψει την τράπουλα. Αυτό, όχι λόγω υποκειμενικών αδυναμιών, αλλά λόγω αντικειμενικών συνθηκών. Όταν έχεις κοινοβουλευτική πλειοψηφία 153 εδρών και κυβερνητικό εταίρο έναν πρόθυμο, αλλά απρόβλεπτο Καμμένο, τα περιθώρια δυνατοτήτων σου είναι εξαιρετικά περιορισμένα. Όπως περιορισμένες είναι και οι δυνατότητες που έχεις για να απαλλαγείς από βαρίδια του δικού σου κόμματος, που μάλιστα εκπροσωπούν «βαρωνίες» που αντλούν την ισχύ τους από το βαθύ ΠΑΣΟΚ.

Η περίπτωση Κουρουμπλή, που μπορεί να υποβαθμίστηκε από υπουργός Εσωτερικών σε υπουργό Ναυτιλίας, αλλά πολύ δύσκολα μπορεί να μείνει εντελώς εκτός κυβερνητικού σχήματος. Σε μεγάλο βαθμό, είναι οι ψήφοι που κουβαλάει ο Κουρουμπλής και άλλοι παλαιοπασόκοι βαρώνοι, εκείνοι που εκτόξευσαν μέσα στην κρίση τον ΣΥΡΙΖΑ από το 4% στο 35%. Και μπορεί, κυρίως αισθητικά, αλλά και πολιτικά, ο Συριζαίος ψηφοφόρος να μην μπορεί να ταιριάξει με έναν Καμμένο ή έναν Κουρουμπλή, αλλά ο πρωθυπουργός δεν μπορεί εύκολα να τους ξεφορτωθεί.

Είναι το ακριβώς αντίθετο παράδειγμα από ότι συμβαίνει στο χώρο του ποδοσφαίρου και ειδικά αυτές τις μέρες στον Ολυμπιακό. Ο Χάσι εζυγίσθη, εμετρήθη και ευρέθη ελλιποβαρής. Ο Μαρινάκης δεν έχει ανάγκη να κρατήσει ισορροπίες. Και επιστρέφοντας στη δοκιμασμένη λύση του Τάκη Λεμονή, είναι σαν να λέει στους φιλάθλους του Ολυμπιακού «έκανα λάθος το καλοκαίρι και το διορθώνω αμέσως».
Αλλά οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού (και γενικότερα οι φίλαθλοι των μεγάλων ομάδων) δεν ψηφίζουν, πιστεύουν. Ενώ οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ (και γενικότερα οι ψηφοφόροι των μεγάλων κομμάτων) αν πάψουν να πιστεύουν, δεν ψηφίζουν και ενίοτε καταψηφίζουν.

Αναγνώστης Κέντρος

eep logo