Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης χάνει το στοίχημα του χρόνου

limani thessaloniki sempo

Από τις αποκρατικοποιήσεις που συζητάει η σημερινή κυβέρνηση με τους εταίρους – δανειστές για τη Θεσσαλονίκη το λιμάνι έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Κι αυτό για δύο λόγους:
Πρώτον, επειδή σχετίζεται με την ανάπτυξη της ευρύτερης Κεντρικής Μακεδονίας, αφού οι μελέτες έχουν δείξει –και η ζωή το αποδεικνύει καθημερινά σε πολλά σημεία του πλανήτη- η αύξηση της διακίνησης φορτίων έχει άμεση θετική επίπτωση στο ΑΕΠ της περιοχής.
Δεύτερον, διότι όπως δείχνουν οι ενδείξεις το λιμάνι θεωρείται από τη σημερινή κυβέρνηση ως βασική υποδομή που δεν θα πωλείται, ούτε παραχωρείται προς χρήση σε ιδιώτες.
Με αυτά τα δεδομένα –κι αν κάτι θεαματικό δεν αλλάξει- το μέλλον του λιμανιού της Θεσσαλονίκης προδιαγράφεται χωρίς καμία προοπτική. Χωρίς κάποιον μεγάλο στρατηγικό σύμμαχο στο πεδίο της διακίνησης εμπορευμάτων οι δυνατότητες της ΟΛΘ ΑΕ σε ότι αφορά φορτία έχουν περίπου εξαντληθεί, αφού περιορίζονται στην ανελαστική κίνηση της Β. Ελλάδος και ορισμένων περιοχών των νοτίων Βαλκανίων. Επιπροσθέτως, η δυναμική ανάπτυξη της Cosco στην Ελλάδα με επίκεντρο τον Πειραιά και σύμμαχο τον σιδηρόδρομο θα συνεχιστεί, με αποτέλεσμα την παράκαμψη της Θεσσαλονίκης και την σταδιακή υποβάθμιση του λιμανιού.
Εδώ και καιρό το σημείο κλειδί για την θετική προοπτική του λιμανιού της Θεσσαλονίκης είναι ο χρόνος, ένα στοίχημα που διαρκώς χάνεται. Σημειώστε: Το 2008 η παραχώρηση δεν προχώρησε. Από το 2010 η εμπλοκή ιδιωτών στις λιμενικές εργασίες αναβάλλεται από εξάμηνο σε εξάμηνο. Οι αναγκαίες μεγάλες επενδύσεις έχουν παγώσει. Και τώρα το… μπαλάκι των αποφάσεων βρίσκεται στα χέρια μιας πολιτικής ηγεσίας που αφενός πιστεύει στο κράτος και εμπιστεύεται το ελληνικό δημόσιο, ακόμη και όπου δεν έχει καμία δυνατότητα ή εμπειρία, όπως είναι η παγκόσμια αγορά διακίνησης εμπορευμάτων, και αφετέρου δε χάνει ευκαιρία να μιλάει για ξεπούλημα εθνικού πλούτου. Ένας πλούτος που στην περίπτωση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης τουλάχιστον θα απομειώνεται σταθερά και με μαθηματική ακρίβεια τα επόμενα χρόνια, συμπαρασύροντας τις όποιες αναπτυξιακές προοπτικές της περιοχής. Αλλά αυτά τα θέματα της οικονομικής ανάπτυξης, της προόδου της πραγματικής οικονομίας και της δημιουργίας κοινωνικού πλούτου ελάχιστα έως καθόλου ενδιαφέρουν όσους τρέφονται και «τρέφονται» από τα δημόσια ταμεία.

του Γιώργου Μητράκη, από τη voria.gr

eep logo