Του Δημήτρη Καπράνου
Επιτρέψτε μου να ξεφύγω από όλα τα στενάχωρα των ημερών (ισλαμική τρομοκρατία, οικονομική (κατά της Ελλάδος;) τρομοκρατία, μνημόνια, φυγή καταθέσεων, λουκέτα επιχειρήσεων, ανεργία, πείνα και δυστυχία ) και να σταθώ σε κάτι πολύ δικό μας, κάτι που με άγγιξε. Χθες, έγινε ογδόντα ετών ο Σταμάτης Κόκοτας!
Ο βάρδος της νιότης μας, ο τραγουδιστής με τις φαβορίτες, ο "γράψ' το όπως το λέω", το λαϊκό παιδί από του Ζωγράφου, το οποίο ανέδειξε ο Σταύρος Ξαρχάκος σε ερμηνευτή πρώτου μεγέθους! Ποιός δεν θυμάται το "Ένα μεσημέρι", την αναφορά στου Όθωνα τα χρόνια, ποιά παρέα δεν τραγούδησε την "Πειραιώτισα" και τον "Προφήτη Ηλία" ( Μούτσης), ποιός δεν τραγούδησε "Ρωμιάς αγάπησε ρωμιά" (Ζαμπέτας), ποιός δεν τραγούδησε "Όνειρο απατηλό" (Καλδάρας), τον "Τρελό" (Σπανός). Τους μεγάλους μας συνθέτες τραγούδησε ο Σταμάτης, με την βελούδινη φωνή. Τραγούδησε Χατζηνάσιο, Πιτσιλαδή, Λυμπερόπουλο, Κατινάρη, γέμισε τις βραδιές και τα ξενύχτια μας, σε μια εποχή που η Ελλάδα ανέβαινε, ίσως και να κάλπαζε και διασκέδαζε πολιτισμένα, πριν φθάσουμε στα "σκυλάδικα" και στον εκκωφαντικό θόρυβο των "πολιτιστικών κέντρων".
Κι όταν, αργά το βράδυ, ξημερώματα ίσως, ο Σταμάτης καθόταν σταυροπόδι κι έπιανε το μπουζούκι (ήταν και είναι καλός μουσικός), όλο το "μαγαζί" τον συνόδευε σαν σχολική χορωδία. Έγραψε την δική του ιστορία ο Σταμάτης, κυρίως με εκείνη την εκπληκτική συνέντευξη που είχε δώσει στον Φρέντι Γερμανό, στην "Μεσημβρινή" τη Ελένης Βλάχου, στην οποία, έπειτα από κάθε απάντηση, έλεγε στον δημοσιογράφο: "Γράψ' το όπως το λέω"!
Ο Σταμάτης, που ήταν και οδηγός σε αγώνες ταχύτητας, πότε με την "BMW 2002" και πότε με την "Τζάγκουαρ" στα σιρκουί του Τατοΐου. Ο Σταμάτης, που έγινε για λίγο και εφοπλιστής, με γραφεία στον Πειραιά, αλλά ατύχησε (μάλλον κάποιοι επιτήδειοι τον "ατύχησαν").
Ολόκληρη εποχή, με σπουδαία τραγούδια, με σπουδαίους τραγουδοποιούς και στιχουργούς, με "μπελκάντο" και παρέες. "Μου πρόσφεραν 50.000 δραχμές (μεγάλο ποσό για τότε, αγόραζες διαμέρισμα) για να ξυρίσω τις φαβορίτες, αλλά δεν δέχθηκα" έχει πει ο Σταμάτης και είναι αλήθεια, αφού οι πλούσιες φαβορίτες του είχαν γίνει θέμα συζητήσεων και δημοσιεύσεων, ενώ ο Θανάσης Βέγγος, σε μια ταινία στην οποία υποδυόταν τον κουρέα, είχε κρεμάσει την φωτογραφία του Σταμάτη στο μαγαζί με την λεζάντα "Απαράδεκτον"!
Ογδόντα, λοιπόν, ο Σταμάτης, που ακόμη εμφανίζεται -αργά και που- και ερμηνεύει εκείνα τα μεγάλα τραγούδια. Τον θεωρώ σπουδαίο ερμηνευτή και ξεχωρίζω την εξαίρετη ερμηνεία στο "Γυάλινο κόσμο" του Απόστολου Καλδάρα σε στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου και, φυσικά, "Του Όθωνα τα χρόνια". Να τα χιλιάσει!
