Επίθεση στον υπουργό Ναυτιλίας Θ.Δρίτσα εξαπολύει με άρθρο του ο εντεταλμένος δημοτικός σύμβουλος Πειραιά Ανδρέας Βεντούρης. Στο άρθρο του υπενθυμίζει χαρακτηριστικά τι έλεγε ο υπουργός για τον ΟΛΠ ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου και υποστηρίζει ότι η κυβίσθηση που έχει κάνει αποδεικνύει ότι τα «τα κάνει όλα για την καρέκλα». Το άρθρο έχει ως εξής:
«Ο κος Δρίτσας θεωρώντας προφανώς ότι απευθύνεται σε αμοιβάδες και όχι στους πολίτες του Πειραιά και της χώρας, μιλάει στη Βουλή για “ιδιωτικοποιήσεις λιμανιών που ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ”.Ξεχνώντας όσα δήλωνε τόσα χρόνια, ξεχνώντας ότι κορόιδευε όλο τον κόσμο ανακαλύπτοντας τον φανταστικό εχθρό του ΤΑΙΠΕΔ, ξεχνώντας ότι μας έλεγε ότι δεν ισχύει η συμφωνία που με χαμόγελο και καμάρι υπέγραψε ο Πρωθυπουργός, αφήνοντας πίσω ακόμα και το μοντέλο της υποβάθμισης των ψεμάτων σε αυταπάτες, μας μιλάει έτσι απλά και χαλαρά, χωρίς ίχνος αιδούς, για ιδιωτικοποιήσεις που…προέκυψαν.
Από τα πρακτικά των συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου λοιπόν, ας φρεσκάρω λίγο τη μνήμη του, με μία μόνο από τις χιλιάδες δηλώσεις και τοποθετήσεις του:
“Καταψηφίσαμε την πρόταση του Δημάρχου για την ίδρυση Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου στο λιμάνι του Πειραιά, διότι προεκλογικά δεν μας είχε εξηγήσει ότι είναι αντίθετος στην ιδιωτικοποίηση μόνο της χερσαίας λιμενικής ζώνης, της ακτοπλοΐας και της κρουαζιέρας.
Αυτή η περίτεχνα αφελής και αόριστη πρόταση διευκολύνει πλήρως την πώληση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών του ΟΛΠ σε ιδιώτες. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε λευκή επιταγή. Ζητάμε να αποσύρει την πρόταση ο Δήμαρχος, να στηρίξει και να συμμετάσχει στην προσφυγή των φορέων της πόλης στο ΣτΕ.
Καλούμε τους εργαζόμενους στο λιμάνι και την πόλη του Πειραιά, όπως και τους παραγωγικούς κλάδους να εναντιωθούν στην πώληση και να δώσουμε μέχρι τέλους τον αγώνα για να μην περάσει το λιμάνι σε ξένα χέρια”.
Όταν ο πύρινος λόγος της επανάστασης μετατρέπεται σε εντυπωσιακές κυβιστήσεις και υπάκουες πράξεις για τη διατήρηση της καρέκλας, όταν δεν ενδιαφέρεσαι για το αν ντροπιάζεις το παρελθόν με αδίστακτες πράξεις εξουσίας στο παρόν, όταν αντί για σεβασμό, προκαλείς μόνος σου τη χλεύη και τελικά την αδιαφορία και τη λήθη.
Απλά, ντροπή σας κύριε Δρίτσα».
