Του Δημήτρη ΚαπράνουΣας έχω ξαναμιλήσει για τις "παρενέργειες" του μνημονίου. Σήμερα θα αναφερθώ σε ένα επάγγελμα που είχε χαθεί στα χρόνια της ευημερίας, αλλά τώρα, με τα μνημόνια και τη στέρηση, γνωρίζει άνθηση.
Πρόκειται για εκείνους τους απίθανους τύπους, που εμφανίζονται, μπροστά σου από το πουθενά και σου λένε, με ύφος μυστηριώδες και χαμηλοφώνως.
-Έχω "Ρόλεξ" καλό, γνήσιο, μάστορά μου, πάρ' το ένα κατοστάρικο και θα με θυμηθείς.
Είναι οι παλιοί φτωχοδιάβολοι, που γνώρισαν πιένες στη δεκαετία του '60. Τότε, που βάδιζες στην Ευριπίδου, για να απολαύσεις αρώματα και μυρωδιές από μπαχαρικά και αλλαντικά και σε ζύγωνε τύπος, με μουστάκι ποντικοουρά, με παπούτσι σουβλί γυαλιστερό, με πανταλόνι "σωλήνα" και μπουφάν αμερικάνικο και σου έδειχνε ένα πακέτο, με περιτύλιγμα από εφημερίδες.
-Άρχοντα, εδώ το' χω το κασμίρι το εγγλέζικο. Ναυτικός είναι ο γιος μου και μας φέρνει κανα-δυο κομμάτια το χρόνο, να βγάλουμε τα έξοδα για την κυρά που έχει πρόβλημα με τα αναπνευστικά. Πάρ' το, να σε χαρώ, τέσσερα πενηντάρικα και γαμπρός!
Αν δεν ήσουν ενημερωμένος, αν ήσουν "βλαχαδερό"¨, αν ήσουν απονήρευτος ή-σπάνιο τότε- αν είχε οικονομική άνεση, μπορεί να έλεγες "Για να το δω".
Τότε, ο φτωχοδιάβολος σε πλησίαζε και με κινήσεις τελετουργικές έσχιζε αργά-αργά την εφημερίδα σε κάποιο σημείο, αποκαλύπτοντας ένα μικρό κομμάτι υφάσματος, το οποίο σου επέτρεπε να ακουμπήσεις με τα ακροδάχτυλά σου.
-Ακούμπα το, κύριος, να νιώσεις κασμίρι εγγλέζικο, να καταλάβεις τι κουστούμι θα ράψεις!
Δεν ήταν λίγοι, φυσικά, εκείνοι που "την πάτησαν" και απέκτησαν το πακέτο. Μερικοί, μάλιστα, το πήγαιναν περήφανοι στο σπίτι και το άνοιγαν μπροστά στη γυναίκα τους, για να της δείξουν το "τεφαρίκι" που πέτυχαν.
Φυσικά, αποκαλυπτόταν ένα μάτσο κουρέλια, με ένα μικροσκοπικό ρετάλι από κασμίρι στο σημείο που είχε ανοίξει με τα νύχια του ο επιτήδειος.
Ε, αυτοί οι τύποι άρχισαν πλέον να πυκνώνουν, καθώς οι "μαϊμούδες", τα προϊόντα- απομιμήσεις, που προέρχονται κυρίως από την Κίνα ή την Ταϊβάν πλημμυρίζουν την αγορά και αγοράζονται από το κοινό, που δεν μπορεί πλέον να αγοράσει τα αυθεντικά.
Δεν το κρύβω. Όλη μου σχεδόν η παρέα έχει ντυθεί με εκείνα τα πολυτελή μπουφάν με σήμα τον καρχαρία, σε διάφορες παραλλαγές. Μπλε μαρέν, μπλε με κόκκινη φόδρα, κόκκινο-μπλε "ντουμπλ φας".
-Ωραίο το μπουφανάκι, Γιώργο. Πόσο;
-Μου το έδινε ένα κατοστάρικο, αλλά του το πήρα για δυο εικοσάρικα!
Με σαράντα ευρώ, εξασφάλισε ένα "σινιέ" μπουφάν, που θα το φορέσει και δε θα έχει τίποτε να ζηλέψει από το "κανονικό".
- Ωραίο το "Πατέκ Φιλίπ", Αντρέα. Πάλι πήγες στον Καίσαρη;
-Μπα, όχι. Κατραμόπουλος, γνήσιος, κύριε!
Φυσικά, το ρολόι, απομίμηση της ακριβής μάρκας, δουλεύει μια χαρά (το έχει ο φίλος δυο χρόνια) και του κόστισε όσο κοστίζει το λουράκι του αυθεντικού!
Μας τους ξανάφερε τους "λαθρέμπορους" το μνημόνιο και τους συνηθίσαμε. Τόσο, που φοράς πλέον αυθεντικό επώνυμο ρούχο ή αξεσουάρ και δεν σε πιστεύει κανείς!
Το δανείζει το ΙΣΝ για τους Ολυμπιακούς.
