Στην πολιτική, όπως γενικότερα στη ζωή, όποιος υποτιμά τον αντίπαλό του, κατά κανόνα, το πληρώνει ακριβά. Η οικογένεια Μητσοτάκη, ανεξάρτητα από το αν έχει μάθει το μάθημά της ή όχι, γνωρίζει αυτόν τον κανόνα πολύ καλά. Ο Κώστας Μητσοτάκης στα 40 του, υποτιμούσε τον 64άρη τότε Σοφοκλή Βενιζέλο και του προέκυψε Γεώργιος Παπανδρέου και Ένωση Κεντρου. Στη συνέχεια, υποτιμούσε τον «δεξιόστροφο» αμερικανοφερμένο Ανδρέα Παπανδρέου και η ιστορία με την αποστασία τον υποχρέωσε να περιμένει 25 χρόνια
για να γίνει πρωθυπουργός. Αλλά και τότε, υποτίμησε τις δυνάμεις του κατ’ αρχήν ευνοούμενού του Αντώνη Σαμαρά και εκείνος τον έριξε από την εξουσία. 11 χρόνια αργότερα, ο ίδιος πάντα Κώστας Μητσοτάκης, είπε να άρει το βέτο που συνεχώς έβαζε για επιστροφή του Σαμαρά στη ΝΔ, δέχθηκε να σταλεί ο καλαματιανός σε «ευρωεξορία», θεωρώντας ανώδυνη την εκλογή του στην Ευρωβουλή, αλλά τρία χρόνια αργότερα, το 2007, ο Σαμαράς επέστρεψε στη Βουλή των Ελλήνων, έκανε τα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης ως υπουργός Πολιτισμού και, ξαναφτιάχνοντας το πολιτικό του κεφάλαιο, κέρδισε το 2009 την ηγεσίατης ΝΔ από την κόρη του Μητσοτάκη, Ντόρα.
Αργά το βράδυ της Τρίτης, πικραμένοι οι Ολυμπιακοί, έλεγαν πως «αναστήσαμε τους πεθαμένους». Η διαφορά δυναμικότητας του Ολυμπιακού-ΑΕΚ, αλλά και όλων των άλλων ελληνικών ομάδων, είναι αναμφισβήτητα πολύ μεγάλη. Φαίνεται όμως ότι πολύ μεγαλύτερος ήταν ο βαθμός υποτίμησης του αντιπάλου. Δυο αντεπιθέσεις έκανε το Αεκάκι, δυο γκολ έβαλε. Ένα μακρινό σουτ στο δοκάρι κι ένα άλλο με το οποίο διαμορφώθηκε το τελικό 2-1, είχε ο Ολυμπιακός σε ολόκληρο τον αγώνα. Ο Μανωλάς, αυτός ο υπηρεσιακός προπονητής της ΑΕΚ, μπορεί να υπερηφανεύεται πως «πήρε την ταυτότητα» του πολυδιαφημισμένου και ακριβοπληρωμένου Σίλβα.
ΟΙ δημοσκοπήσεις εδώ και 3-4 μήνες δείχνουν την Νέα Δημοκρατία να προηγείται καθαρά. Πλην όμως, αυτό προκύπτει από υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ κι όχι «αέρα δυναμικής της ΝΔ». Όπως στη μπάλα μέσα στο γήπεδο δεν παίζουν οι προϋπολογισμοί, έτσι και στην πολιτική οι δημοσκοπήσεις δεν παίζουν πάντοτε καθοριστικό ρόλο. Εκείνο που είναι σαφές είναι ότι ο Τσίπρας και η περί αυτόν ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έχει αποφασίσει να εξαντλήσει κάθε περιθώριο που έχει, πρν προσφύγει στις κάλπες. Η ώρα τους μπορεί να έρθει, αλλά μετά από πολύ καιρό. Ο Μητσοτάκης ξάφνιασε αρνητικά τον κουρασμένο από αλλεπάληλες εκλογικές διαδικασίες κόσμο, ζητώντας πρόωρες εκλογές. Ίσως κουράστηκε κια ο ίδιος να ζητά εδώ και τρεις μήνες κάτι που κυρίως οι ψηφοφόροι του, και οι άνθρωποι της αγοράς, δεν θέλουν.
Στο άδειο ΟΑΚΑ, ένας υπεροπτικός Ολυμπιακός κατέβηκε να παίξει σαν τη γάτα με το ποντίκι, με το Αεκάκι. Η Ένωση, έχοντας επίγνωση της ανωτερότητας του αντιπάλου, κατέφυγε στο μόνο σχέδιο που υπό προϋποθέσεις μπορούσε να αποδώσει. Και απέδωσε. Μαζική άμυνα και ξαφνικές αντεπιθέσεις.
Ο Μητσοτάκης ζητούσε εκλογές εδώ και τώρα, υπολογίζοντας ότι ο Τσίπρας θα υποχρεωνόταν να πάει σε κάλπες. Και έτσι θα εμφανιζόταν η ΝΔ ότι αυτή τις επέβαλε, ελπίζοντας βεβαίως ότι θα τις κερδίσει. Αλλά το Μέγαρο Μαξίμου δεν τσίμπησε. Ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε ένα σκληρό παιχνίδι, με ροκάνισμα του χρόνου, αντεπιθέσεις όποτε προκύπτει, ακόμη και αντιαθλητικά φάουλ όταν χρειάζεται. Όλα μέσα στο παιχνίδι είναι. Το αποτέλεσμα είναι να βλέπουμ εμια ομάδα που οπωσδήποτε δεν ξεσηκώνει τα πλήθη με το παιχνίδι της, αλλά παίζει βάσει συγκεκριμένου σχεδίου, απένατι σε μια άλλη που στα μισά του ημιχρόνου φαίνεται να ψάχνεται και να προσπαθεί να αναμορφώσει την στρατηγική της.
Κάπως έτσι ο Σίλβα έκανε το θαύμα του κι ανέστησε κάποιους νεκρούς...
Αναγνώστης Κέντρος