Του Ζαχαρία Ζούπη
Δύσκολα τα πράγματα για την Κυβέρνηση. Η Οικονομία καταρρέει στα χέρια της , ανοίγουν ξαφνικά εθνικά θέματα, η κοινωνία φτωχοποιείται κάθε μέρα και περισσότερο, το Μεταναστευτικό – Προσφυγικό βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο, η χώρα μαραζώνει . Στο φόντο η δημοσκοπική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ και επομένως η δημιουργία πολιτικής αστάθειας. Είναι λογικό επομένως οι δυνάμεις που συναποτελούν την αριστεροδεξιά κυβερνητική πλειοψηφία να προσπαθούν να πιαστούν από οποιαδήποτε σανίδα σωτηρίας για να πουν κάτι στους πολίτες που συντριπτικά πια απορρίπτουν την κυβερνητική κατεύθυνση.
Δεν εξηγείται διαφορετικά ο πανηγυρικός τόνος που είχε η πρώτη ανακοίνωση του Μεγάρου Μαξίμου αμέσως μετά την τελευταία απόφαση του Eurogroup. Eμφανίστηκε ως μεγαλη επιτυχία η μείωση κατά 45 δις ευρώ περίπου του χρέους μέχρι το ... 2060(!), με την μείωση να αρχίσει να φαίνεται έστω λίγο μετά το 2040! Πανηγυρίζει η Κυβέρνηση που ξεκίνησε λέγοντας ότι θα κουρέψει εντυπωσιακά το χρέος, έστω και μονομερώς (θα τα θυμάστε αυτά,αφού λέγονταν μόλις ενάμισυ, δύο χρόνια πριν). Πανηγυρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ που κατάγγελνε το μόνο κούρεμα του χρέους και μάλιστα κατά 100 δις ευρώ σε μια μέρα και όχι σε 44 χρόνια που επιτεύχθηκε από τις προηγούμενες Κυβερνησεις, χωρίς να πει και μια συγγνώμη για όσα τυχοδιωκτικά και ισοπεδωτικά είχε εκστομίσει δια των στελεχών του κατά του PSI. Όμως υπάρχει και κάτι άλλο ακόμα. Αυτή η Κυβέρνηση δια της γνωστής διαπραγμάτευσης Τσίπρα – Βαρουφάκη που έφτασε την χώρα λίγο πριν τον γκρεμό, χρέωσε την Εθνική Οικονομία κατά μέσο όρο των προσεγγίσεων που έχουν γίνει κατά 85 δις ευρώ. Δηλαδή πανηγυρίζει γιατί μας φόρτωσε 85 εκατ. ευρώ και από αυτά αφαιρεί 45 δις ευρώ, όχι αύριο, αλλά το 2060! Προς τι λοιπόν ο αρχικός πανηγυρισμός; Ίσως είναι θέμα επικοινωνιακού τρυκ, όμως δεν είναι μόνο αυτό. Είναι προφανής ο φόβος της για αυτά που ακολουθούν.
Ας είμαστε πιο σαφείς. Η Κυβέρνηση υπέστη ναυάγιο στο Eurogroup, αφού δεν πήρε ουσιαστικά τίποτα για το χρέος πλην κάποιων ψίχουλων. Ανέλαβε να κρατήσει το Δ.Ν.Τ στο Πρόγραμμα αναγκασμένη να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του σε εργασιακά και δημοσιονομικά. Οποιαδήποτε άλλη συζήτηση για το χρέος δεν πρόκειται να γίνει παρά μόνο μετά την ολοκλήρωση του 3ου αριστερού Μνημονίου, δηλαδή μετά το 2018 που με την σειρά του σημαίνει ότι θα γίνει με την επόμενη Κυβέρνηση (γνωρίζουν οι «κουτόφραγκοι» ότι ήδη η Ν.Δ έχει ξεφύγει 10%-15% του ΣΥΡΙΖΑ και μετά την δεύτερη αξιολόγηση δεν θα έχουν να πάρουν κάτι ακόμα αφού θα τα έχουν πάρει όλα από την πιο υπάκουη μνημονιακή Κυβέρνηση. Δεν φτάνουν όμως αυτά. Η δεύτερη αξιολόγηση δεν έχει κλείσει ακόμα, όταν ο Α.Τσίπρας ανακοίνωνε ως σίγουρη την λήξη της μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου και ο Ε.Τσακαλώτος σχολίζε ότι είναι τρομακτικό να παρατείνονται οι διαπραγματεύσεις. Υπάρχει δε και το θέμα των πλεονασμάτων που ο ίδιος ο Πρόεδρος του Eurogroupανακοίνωνε ότι θα είναι στο ύψος του δυσθεώρητου 3.5% για τα επόμενα 3, 5, 10 χρόνια! Αυτό πρακτικά σημαίνει κι άλλους φόρους, κι άλλες μειώσεις συντάξεων ίσως και μισθών δημοσίων υπαλλήλων. Αυτή λοιπόν είναι η μεγάλη επιτυχία της Κυβέρνησης. Αυτοεγκλωβίστηκε και έτσι οδηγεί την χώρα σε βράχια. Αντί να δώσει μάχη για το ύψος των πλεονασμάτων και να δεσμευτεί σε γενναίες μεταρρυθμίσεις, σήκωσε τις σημαίες του χρέους. Οι σημαίες για άλλη μια φορά κουρελιάστηκαν και υπονομεύτηκε το μέλλον της χώρας.
Όλα αυτά δε, ενώ το ο Κρατικός Προυπολογισμός που ψηφίστηκε προβλέπει ανάπτυξη 2.7% για το 2017 που κανένας σοβαρός οικονομολόγος η οικονομικός οίκος δεν το βλέπει. Και πως να το βλέπει, όταν προβλέπεται ανάπτυξη στηριγμένη στην κατανάλωση, ενώ την ίδια στιγμή επιβάλλονται πάνω από δύο δις ευρώ φόρους για το νέο έτος και επιπλέον περικοπές συντάξεων κατά 1 δις. ευρώ περίπου. Έχει δει κανείς σε καμμία χώρα αύξηση της κατανάλωσης όταν ξεζουμίζεται το μέσο οικογενειακό εισόδημα;
Δυστυχώς γα άλλη μια φορά η Κυβέρνηση ιεραρχεί, πορεύεται, παίρνει αποφάσεις λάθος και καταδικάζει την χώρα. Θα αντέξει; Δεν το νομίζω. Το πιο πιθανό είναι να οδηγηθεί η χώρα σε αδιέξοδα και εκλογές, μέσα στην προσπάθεια του Α.Τσίπρα να σώσει ότι σώζεται πετώντας την καυτή πατάτα στον Κ.Μητσοτάκη. Έτσι απλά, έντιμα, όμορφα, αποτυχημένα, μοιραία...
Αχ πατρίδα μου καημένη ! Έχει ακόμα πολύ δρόμο προς τα κάτω ...
Sidebar
18
Πεμ, Απρ
