Ω γλυκύ μου έαρ, των παιδικών μας χρόνων

pasxalia petalouda

Της Μαργαρίτας Ικαρίου

«Ω γλυκύ μου έαρ», των παιδικών μας χρόνων. Μύριζε ανθισμένα μωβ ανθάκια της πασχαλιάς στα στενά δρομάκια της γειτονιάς. Άστραφταν στο λαμπρό φως του ανοιξιάτικου πρωινού τα καινούρια λουστρινένια παπούτσια καθώς τα φτωχόπαιδα που φορούσαν «τα καλά τους» πήγαιναν στη συνοικιακή εκκλησούλα για να «μεταλάβουν». Τα χέρια της μάνας, χάιδευαν τόσο απαλά και γλυκά καθώς ήταν φουσκωμένα από το ζύμωμα στην πήλινη λεκάνη. Τα περίτεχνα διακοσμημένα κόκκινα αυγά, τυλιγμένα στην "κάλτσα" με φύλλα αρμπαρόριζας, στραφτάλιζαν περασμένα με λαδάκι.
Το σπίτι πεντακάθαρο, τα σπίτια κάτασπρα από τον ασβέστη, η γαρδένια γεμάτη λευκά μπουμπούκια. Στις νυχτερινές μας προσευχές, ζητούσαμε συγχώρεση από έναν όμορφο μα καταματωμένο Χριστούλη που τόσο τον πόνεσαν οι «κακοί», όπως τον βλέπαμε κάθε μεγαλοβδομαδιάτικο απόγευμα στην τηλεόραση-μη ξέροντας τότε πως οι «κακοί» που τον πόνεσαν δεν ήταν οι ηθοποιοί που επέλεξε οΤζεφιρέλι, μα όλοι εμείς…

Η νηστεία ήταν πραγματική, στο σπίτι μιλούσαμε ψιθυριστά σχεδόν κι απαγορεύονταν τα γέλια και οι μουσικές γιατί «είναι μεγαλοβδομάδα» έλεγε αυστηρά η γιαγιά και μας κοιτούσε που παίζαμε στην αυλή με τα λουλούδια φυτεμένα σε παλιά δοχεία από φέτα, βαμμένα μπλε. Κορδέλες στα μαλλιά για τα κορίτσια και τα αγόρια κοντοκουρεμένα, ο δάσκαλος σκέτο φόβητρο κι ο πατέρας-τροφοδότης να κουβαλά ένα σωρό καλούδια για τη Λαμπρή. Κορδέλες από κλωστή και γαρύφαλλα που περνούσαμε ολονυχτίς στο στόλισμα του επιταφίου. Τα 12 ευαγγέλια, το λιβάνι που νύσταζε όλα τα παιδάκια, οι τραγουδιστές φωνές των ψαλτάδων και εκείνος ο ισχνός «αμνός του Θεού» με μάτια που λες κι έκρυβαν μέσα τους την ευθύνη όλου του κόσμου. Κατάνυξη και ευωδιά από τα κεριά, μουντάδα στον καιρό της Μ. Παρασκευής και μια υπόκωφη αίσθηση πως αυτή η ακολουθία, δεν ήταν ίδια με τις άλλες. Το τρεμουλιαστό στην ανοιξιάτικη νύχτα "δεύτε λάβετε φως" του ιερέα, τα πραγματικά φιλιά κι όχι εκείνα των ιούδων, η μαγειρίτσα της γιαγιάς, τα τσουγκρίσματα (και όχι μόνο αυγών) στο πασχαλινό τραπέζι.

Πού πήγαν άραγε οι πασχαλιές των παιδικών μας χρόνων; Ποιός άνεμος επίπλαστης ευημερίας τις πήρε και τις σήκωσε; Πούθε έκαναν οι προσευχές μας και σε ποιών ληστών τα χέρια έμειναν τα όνειρά μας; Πόσοι εξουσιαστικοί Πιλάτοι νίπτουν σε κάθε συνδιάσκεψη τας χείρας τους για την κατάντια της διαβίωσης; Ποιοι εκατόνταρχοι μαστιγώνουν τον φέροντα σταυρό πολίτη, στην καθημερινή του ανάβαση στο Γολγοθά της επιβίωσης; Ποιοί ανάλγητοι καρφώνουν στις παλάμες των συνταξιούχων τους ήλους των περικοπών και πόσο ξύδι και χολή, ποτίζονται οι νέοι και άνεργοι πτυχιούχοι;

Μόνο μνήμη απόμεινε το «γλυκύ έαρ» των παιδικών μας χρόνων. Τότε που ακόμη ελπίζαμε πως θα ζούσαμε σε μια πατρίδα που να δικαιώνει τη μακραίωνη διαδρομή της και δεν θα σταυρώνει τους αθώους, εν μέσω των ληστών…

Σήμερα η πασχαλιά έχει μόνο λεκτικές κροτίδες και πολιτικά βεγγαλικά-πολλή λάμψη, θορυβώδεις εκρήξεις μα μικρή διάρκεια. Κι αυτή η έρμη εσταυρωμένη Ελλάδα, να ξεψυχά χωρίς μήτε να πεθαίνει, μήτε και να ανασταίνεται…

Στάζει φως στη θάλασσα...
Πέφτει η νύχτα στο λιμάνι...
φωτο: Αλέξανδρος Πανίδης
Άνοιξη στο Τουρκολίμανο!
Μια θάλασσα ελπίδες...
Κάθοδος στη θάλασσα..
Στα νερά του λιμανιού..
Παρά θιν αλός...
Ιστορίες στον ντόκο...
Ώρα να ανοίξουμε πανιά!
Συν-ομιλίες
φωτο: Αλέξανδρος Πανίδης
Θάλασσες...
Χταπόδια στην Πειραϊκή...
Γραμμές των οριζόντων!
Ούτε ο Σταυρός δεν μας προστατεύει...
Σταυρός, Μπαϊκούτσι, 28.03.2021
Αντανακλάσεις ...
Τα ρόδινα ακρογιάλια
Σύννεφα στα νερά της Αίγινας
Ανήσυχες νότες...
Αντανακλάσεις
φωτο: Δημήτρης Βρανάς
Ανθίζουν οι νύχτες...
Αλλοτινό...
Ο Μίτος του Λιμανιού..
Νύχτες στο λιμάνι...
Εορταστικό το μεγάλο λιμάνι!
Γλάροι στην κουπαστή
Το δέντρο που πληγώναμε..
Στην Πειραϊκή, είναι ακόμα καλοκαίρι...
Νύχτες στο Δημοτικό!
Πειραιάς αφ' υψηλού...
φωτο Lilian - Eva Mitrou
Νέες προοπτικές στο λιμάνι!
Ήλθε το Μετρό στον Πειραιά και το Δημοτικό...
Μετρό Πειραιά: «Πρεμιέρα» τη Δευτέρα!
Όταν ο πιλότος παλεύει με τα κύματα..
Προσεχώς, μετρό!
Η θάλασσα του Πειραιά..
Βάρκα, γιαλό...
Εκεί, στου λιμανιού την άκρη...
Ανατέλλει το <φεγγάρι του ελαφιού>...
Βόλτες στην Πειραϊκή...
Ο Λέων στο κέντρο του Πειραιά!
Στο μπλε του ουρανού...
Καλή Ανάσταση και για την Ουκρανία. (Με τον τρόπο του Βαν Γκονγκ)
Πουλιά της συννεφιάς
Κόκκινη ανατολή στην Φρεαττύδα...
Δρόμος του φεγγαριού
Τα ρόδινα ακρογιάλια
κάνει κρύο εκεί έξω...
Κακοκαιρία και κωπηλασία...
Απέραντος σεβασμός!!!
Χιονισμένο Δημοτικό! (φωτο Μαρία Βόντα)
Ακρόπολη χιονάτη!
Κάποιος είχε έμπνευση στην Πειραϊκή..
Experience night..
Σούρουπο στο λιμάνι του Βολου
Γιορτινή και η Φρεαττύδα..
Στολισμένες οι γειτονιές...
Θυμωμένη η θάλασσα στο Νησάκι...
Η μαγεία των Χριστουγέννων!
Ο Πύργος στο μεγάλο λιμάνι έβαλε τα γιορτινά του!
Χρόνια πολλά στον Άγιο Νικόλαο των ναυτικών!
Νοτιάς...
Στολίδια της Πειραϊκής
Φρεαττύδα, βράδυ Νοέμβρη..
Στο πανηγύρι του Άγιου Νείλου..
Το τραμ της νύχτας...
Πύργος στην ομίχλη...
28η Οκτωβρίου 2021
Ιστιοπλοϊκά στην Καστέλλα
Φθινοπωριάζει...
Τα ρόδινα ακρογιάλια...
Ferrari στο Πασαλιμάνι!
Λιμάνι Πειραιά: Αποχαιρετισμός στον Μίκη...
Καλή επιτυχία!
Ηλιοβασιλέματα...
Ένα το χελιδόνι...
Και πάλι, μπράβο ρε παιδιά !!!
Ο Σταυρός της Πειραϊκής στις Ημέρες Θάλασσας 2021
Καβάλα στο δελφίνι...
Σκιές στα μάρμαρα του παρελθόντος
Υπερπανσέληνος!
φωτο: Αλέξανδρος Πανίδης
Ηλιοβασίλεμα της πυρκαγιάς
φωτο: Αλέξανδρος Πανίδης
Κάβος τη νύχτα
φωτο Αλέξανδρος Πανίδης
Ο Άγιος Νικόλαος στο Μπαϊκούτσι
Ναυτικός (φωτο Γιώργος Χριστάκης)
25η Μαρτίου 2021 - 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση
Αντανακλάσεις
φωτο Αλέξανδρος Πανίδης
Gone with the wind...
Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν...(φωτο Γιώργος Χριστάκης)
Κρουαζιερόπλοια σε λιμάνι

eep logo