του Ζαχαρία Ζούπη
Tελικά ο Νίκος Φίλης «ερωτεύτηκε» ξαφνικά το ΠΑΣΟΚ «κι ας βρωμάει» ή αποδεικνύεται ανόητος ώστε να βάζει σε κίνδυνο αυτή την φοβερή κυβερνητική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ για τα μάτια της Φώφης; Ασφαλώς τίποτα από τα δύο. Ιδεοληπτικός είναι, προσηλωμένος σε ξεπερασμένα σχήματα προηγούμενων δεκαετιών το ίδιο , τίποτα όμως από τα δύο που αναφέραμε. Η ανακίνηση επίσης εκ μέρους του μιας συνάντησης της δήθεν αριστεράς που εκφράζει με τους «ολίγον βρωμιάρηδες» και μέχρι εσχάτως δοσίλογους, νενέδες και Μερκελιστές δεν είναι δείγμα βεντέτας με τον Πάνο Καμένο. Δεν είναι ούτε καν μεταμέλεια που η δήθεν ριζοσπαστική αριστερά συγκυβερνά δύο χρόνια τώρα με τους οπαδούς του Τραμπ και μάλιστα είναι υπερήφανη γι αυτό. Είναι απλά δείγμα κυνισμού και ρεαλισμού.
Ο Ν. Φίλης γνωρίζει, όπως και τα περισσότερα νοήμονα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ότι οδεύουν σε πλήρη ιδεολογκή και πολιτική αποσύνθεση και εκλογική στρατηγική ήττα μεγάλου μεγέθους , όποτε και αν γίνουν εκλογές. Γνωρίζει επίσης, ότι είναι πάρα πολύ πιθανό – το πιθανότερο θα εκτιμούσα – οι ΑΝΕΛ να βρεθούν εκτός Βουλής, αφού δεν μπορεί να είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ το θύμα όσων έπραξε αυτή η Κυβέρνηση και της ζημιάς που έφερε για την χώρα, για την Οικονομία, για την κοινωνία. Άλλωστε ότι έκαναν, μαζί το έκαναν και μάλιστα σε μια ανέφελη συνεργασία επαναστάτες και ακροδεξιοί χεράκι, χεράκι οικοδομώντας μια εθνικολαικιστική πολιτική οικογένεια με ομοιογένεια. Άρα; Άρα, αναζητείται πλατφόρμα σχετικής σωτηρίας του ΣΥΡΙΖΑ , διατήρησης του μέσα στο πολιτικό παιχνίδι, όσο βαρειά ήττα και αν δεχτεί σε εκλογές.
Για να γίνει αυτό, ένας τρόπος υπάρχει. Μια νέα αφήγηση με κομβικό σημείο το μετεκλογικό σκηνικό, όπου το ΠΑΣΟΚ/ Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν θα συμβάλει σε σχηματισμό Κυβέρνησης με το πρώτο κόμμα που καλώς η κακώς θα είναι η Ν.Δ και θα ωθήσει τα πράγματα σε νές εκλογές με απλή αναλογκή που θα σημαίνει ακυβερνησία, αλλά και μπάσιμο από το παράθυρο και πάλι του ΣΥΡΙΖΑ ,όταν λίγο πριν θα έχει φύγει από την πόρτα με την ψήφο τιμωρίας για όσα έκανε, όσα ψέματα είπε, όση ζημιά έφερε. Αυτό είναι όλο. Όλα τα άλλα που γράφονται είναι για τον κάλαθο των αχρήστων. Η ανακάλυψη των συστημικών, των προδοτών, της σοσιαλδημοκρατίας που γέρνει αριστερά στην Ευρώπη(;) ειναι ο μόνος τρόπος παραμονής στο προσκήνιο του ΣΥΡΙΖΑ και αυτό επιδιώκει και ο π. Υπουργός Παιδείας και άλλα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος.
Το πρόβλημα επομένως δεν είναι τι κάνει ο π.Υπουργός και πως αντιδρούν άλλα « αριστερά» στελέχη.Το πρόβλημα είναι η απάντηση που δίνει και θα δώσει την κρίσιμη απάντηση το ΠΑΣΟΚ. Εδώ αρχίζουν να υπάρχουν θέματα που αν δεν τα ξεκαθαρίσει η ηγεσία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, κινδυνεύει να βρεθεί προ καταστροφής σε κάλπες και ας δείχνουν τώρα οι δημοσκοπήσεις κάτι να μαζεύουν. Κάτι παραπάνω ξέρει η ηγεσία του Κ.Κ.Ε που είδε τα ποσοστά του να συρρικνώνονται μέσα σε λίγες μέρες όταν πρωτοέπεσε το σύνθημα της «αριστερής Κυβέρνησης». Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ οφείλει να σταματήσει το ευφυολόγημα του διμέτωπου την ώρα που υπάρχει μια Κυβέρνηση που η ίδια την χαρακτηρίζει καταστροφική γα τον τόπο. Πως λοιπόν νοεί τον διμέτωπο και μάλιστα απέναντι και σ΄αυτούς που μαζί συγκυβέρνησαν; Έχει επίσης χρέος να ξεκαθαρίσει ότι δεν θα επιτρέψει να υπάρχει ακυβερνησία στον τόπο και να προτείνει ένα δικό της προοδευτικό πλαίσιο συνεργασίας. Το σκεπτικό «ας δουν οι δύο πρώτοι» είναι πολιτικά μυωπικό, ανεύθυνο και θα συνιστά το μεγαλύτερο «ρουσφέτι» στον γονατισμένο ΣΥΡΙΖΑ. Έχει επίσης υποχρέωση να υπερασπίζεται κορυφαία στελέχη του χώρου (Ε.Βενιζέλος, Α.Λοβέρδος) που καθυβρίζονται από τον κάθε ένα που βρέθηκε ξαφνικά από το περιθώριο σε κάποιο Υπουργείο. Αν δεν τα πράξει αυτά θα έχει ιστορικές ευθύνες για την συρρίκνωση του χώρου και τις ανεξέλεγκτες εξελίξεις στον τόπο.
Σοφόν το σαφές και οι ψηφοφόροι δεν δίνουν πια λευκές επιταγές για να περάσει η άποψη παρασκηνίων ...
