Ούτε στον ύπνο μας...

kapranos rect

Του Δημήτρη Καπράνου

Αφού τελείωσε η περιπέτειά μας με το ευρώ και επανήλθαμε στη δραχμή, αποφάσισα, έπειτα από τη διαπίστωση ότι όλα όσα είχαμε προλάβει να αγοράσουμε στο σπίτι με ευρώ είχαν τελειώσει, να πάω στο σουπερμάρκετ. Περίμενα υπομονετικά στην ουρά και μέχρι να περάσω την πόρτα, είχα διαβάσει ολόκληρο σχεδόν το καινούριο αστυνομικό του Τζο Νέσμπο. Είδα τα ράφια σχεδόν άδεια, εικόνα που είχα ξαναδεί, στο "Μπουκούρ Ομπόρ", το (ο Θεός να το κάνει) πολυκατάστημα του Βουκουρεστίου επί των ημερών του αειμνήστου Τσαουσέσκου. κατευθύνθηκα ρπος το τμήμα που έγραφε "Ζυμαρικά" ,θέλοντας να αγοράσω μακαρόνια. Είχα γεμίσει δυο τσάντες με χαρτονομίσματα , με τις μορφές του Λένιν, του Σωκράτη, του Χατζηπαναγή, του Μαρινάκη και της Δούρου. Στο βάθος διέκρινα ότι τα ράφια είχαν αρκετά πακέτα με μακαρόνια , συσκευασμένα και "χύμα" , με σήμα τον καλόγερο Ρασπούτιν. Στήθηκα πάλι στην ουρά, πίσω από μερικούς μετανάστες, που είχαν πάρει την υπηκοότητα με το νόμο της Τασούλας, που δεν είχε ψηφίσει ο Καμμένος. Μέχρι να φθάσω στα ράφια, είχα τελειώσει τον Νέσμπο και είχα αρχίσει να διαβάζω το κόκκινο βιβλίο του Λαφαζάνη. Έφτασα, γέμισα το καρότσι ( το είχα φέρει από το σπίτι, διότι καρότσια δεν υπήρχαν) με ζυμαρικά, πήρα σπαγγέτι, μανέστρα και τα καινούρια χυλοπιτάκια σε σχήμα σφυροδρέπανο που λανσάρει η "Λαπαβίτσας-Ζυμ" και κατευθύνθηκα στο Ταμείο. Εδώ η ουρά ήταν ακόμη μεγαλύτερη και μέχρι να δω το πρόσωπο του ταμία, είχα ζαλιστεί από τον Λαφαζάνη και είχα αρχίσει να διαβάζω τη μετάφραση της "Πράβντα" του 1980, που φιλοξενούσε κάθε μέρα η "Αυγή", ενώ είχα στην τσέπη τον παράνομο "Ριζοσπάστη".. "Τι οφείλω;" ρώτησα. "Έξι εκατομμύρια εννιακόσιες ογδόντα οκτώ χιλιάδες" μου είπε και άρχισα να μετράω χαρτονομίσματα. "Βρε Μπάμπη, εσύ είσαι;" είπα στον ταμία, στο πρόσωπο του οποίου αναγνώρισα παρά το μούσι, τον συνάδελφο Μπάμπη Παπαδημητρίου. "Εδώ με βάλανε να δουλεύω, επειδή μέτρησα στον "Σκάι" τα έξι λεπτά για τα μακαρόνια του Φίλη" μου είπε συνωμοτικά! Πλήρωσα και κατευθύνθηκα στο τμήμα ζαρζαβατικών, όπου με περίμενε ο ...Άδωνις!
"Κι εσύ εδώ", "Ναι, τι να κάνω; Κανείς δεν αγοράζει πλέον βιβλία και πλέον πουλάω μπρόκολα!" Εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα μια τσιμπιά στο αριστερό μπούτι. "Τι έχεις πάθει και με κλοτσάς συνέχεια;" είπε η γυναίκα μου, που είχε ξυπνήσει με άγριες διαθέσεις. "Τίποτα, είδα τον Άδωνι μανάβη!" απάντησα μέσα από τα δόντια μου. "Μαζέψου και ηρέμησε γιατί θα δεις τον Χριστό φαντάρο" μου είπε και γύρισε πλευρό...

eep logo