Στην πυρά !

notis 1













Στην πυρά !

Του Νότη Ανανιάδη

Ο Τάκης Τζαμαριάς έχει βρεθεί αρκετές φορές στο «στόχαστρο» δημοτικών παραγόντων, ήδη πριν αναλάβει σχεδόν πριν ένα χρόνο, την καλλιτεχνική διεύθυνση του Δημοτικού Θεάτρου. Παράγοντες της πρώην δημοτικής αρχής του ασκήσαν κριτική γιατί ήταν, λέει, «αριστερός». Στελέχη της Αριστεράς στον Πειραιά με δυσκολία έκρυψαν την δυσφορία τους  (αν και τελικά με μισή καρδιά επικρότησαν την επιλογή) γιατί επιλέχθηκε για την κρίσιμη αυτή θέση από έναν…δεξιό – τον πρώην δήμαρχο Β. Μιχαλολιάκο.

Αδαείς περί την λειτουργία μεγάλων Θεατρικών Οργανισμών τον κατηγόρησαν γιατί ενέταξε στο πρόγραμμα του Θεάτρου δική του παραγωγή, την οποία θα σκηνοθετούσε ο ίδιος – το θεώρησαν δήθεν αντιδεοντολογικό. Στη συνέχεια σχεδόν με την ίδια άσχετη λογική τον κατηγόρησαν γιατί δεν ανέβασε τη συγκεκριμένη παραγωγή. Δημοτικοί σύμβουλοι από διαφορετικές παρατάξεις τον έψεξαν για την οικονομική πολιτική του Θεάτρου, ζητώντας ένα πιο «εμπορικό» πρόγραμμα. Τον κατηγόρησαν, υιοθετώντας οι επικριτές του μια μάλλον ελιτίστικη λογική, γιατί έκανε μια εμπορική συμφωνία με τηλεοπτικό σταθμό που έφερε κάποια εκατομμύρια στο Θέατρο, ως χρόνο τηλεοπτικής προβολής. Ευτέλιζε το Θέατρο, είπαν. Αλλά, στη συνέχεια τον κατηγόρησαν για ελιτισμό όταν αρνήθηκε να δώσει το Θέατρο για μια γιορτή του Ολυμπιακού.
Σε κάθε περίπτωση διέκρινε κανείς πίσω από τις σπασμωδικές και αντιφατικές αυτές κριτικές, πολιτικές σκοπιμότητες και κυρίως μιαν εξόχως επαρχιακή αντίληψη. Εισάγει καινά δαιμόνια, χαλάει τη σούπα, μας ξεβολεύει. Το γεγονός ότι με ελάχιστα μέσα, σε πολύ λίγο χρόνο το Δημοτικό (ξαν)μπήκε στον χάρτη των μεγάλων Θεάτρων της χώρας, ότι πολλές παραστάσεις του είναι sold out και ήδη για την επόμενη σεζόν οι ενδείξεις είναι ακόμη πιο ενθαρρυντικές αποτελούν λεπτομέρειες για τους επικριτές του.

Τελευταία, οι επιθέσεις επαναλήφθηκαν με μια σχεδόν ταυτόσημη λογική, που ίσως προδίδει το κέντρο από το οποίο προέρχονται : τον κατηγορούν γιατί πρότεινε να υπαχθεί στο υπ. Πολιτισμού το Θέατρο ώστε να έχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση. Ναι, θα έπρεπε να μπορεί να βγάζει τα έξοδα του το Δημοτικό από την λειτουργία του, ακόμη κι αν κάτι τέτοιο πουθενά δεν γίνεται. Ναι, θα έπρεπε κάθε χρόνο να δίνει η Πολιτεία τακτικές και έκτακτες επιχορηγήσεις, όπως πέρυσι πρώτη χρονιά λειτουργίας του, ακόμη κι αν αυτό λογικά δεν στέκει. Ναι, θα έπρεπε επιφανείς Πειραιώτες και μη επιχειρηματίες να χρηματοδοτούν τη λειτουργία του, ακόμη κι αν γνωρίζουμε πως αυτό το ωραίο πράγμα δεν είναι ρεαλιστικό.
Αν αναζητηθεί όμως η ένταξη του Θεάτρου είτε στην «ομπρέλα» κάποιου μεγάλου Καλλιτεχνικού Οργανισμού ( Μέγαρο, Λυρική, Στέγη γραμμάτων και Τεχνών, Ιδρυμα Νιάρχου, όπως είχα προτείνε παλιότερα), είτε απ’ ευθείας στο υπ. Πολιτισμού, όπως πρότεινε ο Τάκης Τζαμαριάς, τότε δεξιοί κι αριστεροί εκδίδουν ιερεμιάδες. Μας το παίρνουν, δεν θα είναι Δημοτικό, ρίχτε του ντομάτες, διώξτε τον!
Δεκατέσσερα χρόνια που ήταν κλειστό το Δημοτικό τέτοια αγανάκτηση, οργή κι αγωνία μαζεμένη δεν είχα ξαναδιαβάσει.

Αντιλαμβάνομαι πως η νέα δημοτική αρχή θέλει να δώσει το δικό της στίγμα. Θεμιτό. Ακόμη κι αν θέλει να αντικαταστήσει τον Τάκη Τζαμαριά – προφανώς με κάποιον τεκμηριωμένα ικανότερο – έχει κάθε δικαίωμα. Ένα μόνο δεν πρέπει να κάνει. Να τον αφήνει απροστάτευτο στον πόλεμο λάσπης που δέχεται, όσο παραμένει καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού. Γιατί λάσπη τελικά δεν στέκεται σε ένα πρόσωπο, σπιλώνει κτήρια, προσπάθειες, μια πόλη ολόκληρη. Για την αντιμετώπιση της το μόνο που χρειάζεται είναι να πάρει αποφάσεις. Σύντομα.

eep logo