του Βασίλη Κορκίδη
Μετά από τις χειρότερες πολιτικές και οικονομικές περιπέτειες των τελευταίων ετών, ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε στη κανονικότητα και να επαναφέρουμε με τη ψήφο μας τη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα στη πολιτική ζωή του τόπου.
Μετά από πολλά παθήματα που δεν έγιναν μαθήματα και πολλές υποσχέσεις που δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ, ήρθε η ώρα να αποφασίσουμε για το μέλλον μας με νηφαλιότητα και ωριμότητα. Ίσως σε αυτές τις εκλογές κάποιοι να καλούνται να ξεπεράσουν τις μέχρι σήμερα πολιτικές τους προτιμήσεις, συνήθειες και συμπάθειες. Είναι κατανοητό, αλλά ας αναλογιστούν, εάν εισέπραξαν την ίδια αφοσίωση και στήριξη στις πρωτόγνωρες δυσκολίες που αντιμετώπισαν. Άλλοι πάλι, ίσως να σκέπτονται να προσέλθουν στις κάλπες αντιδραστικά, άλλοι εκδικητικά και άλλοι πάλι χιουμοριστικά. Ας κατανοήσουν όμως ότι, την επόμενη των εκλογών θα εισπράξουν ανάλογες συμπεριφορές από τα διάφορα κόμματα, που όμως θα τις εκφράζουν για μία τετραετία στο ελληνικό κοινοβούλιο, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Ας μην επιτρέψουμε περιστασιακές αποφάσεις να επαναλάβουν τραγελαφικές εικόνες στην ελληνική Βουλή, με κόμματα και βουλευτές που δεν μπορούν να υποστηρίξουν, ούτε τον εαυτό τους. Δεν έχω εμπάθεια στα μικρά νεοεμφανιζόμενα κόμματα, αλλά ειλικρινά δεν βρίσκω κάτι που μπορούν να προσφέρουν στο σύνολο των πολιτών, παρά μόνο να εξυπηρετούν προσωπικές φιλοδοξίες των υποψηφίων τους και να παραπλανούν κάποιους απογοητευμένους συνανθρώπους μας. Ακούω στις διακαναλικές συνεντεύξεις διάφορες θέσεις και πολλές απόψεις, αλλά δεν ακούω κανένα όραμα, καμία ρεαλιστική πρόταση, παρά μόνο ουτοπικές θεωρίες που ειλικρινά δεν κατανοώ. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι τα κόμματα που εμφανίστηκαν ελέω κρίσης, στη πορεία εξανεμίστηκαν, απογοητεύοντας τους καλοπροαίρετους ψηφοφόρους τους. Κάτι τέτοιο δεν πρέπει να επαναληφθεί σε μία εξίσου κρίσιμη περίοδο, που η Χώρα πρέπει να κυβερνηθεί σοβαρά και υπεύθυνα. Βεβαίως αυτή είναι η άποψη μου και είναι λογικό πολλοί να μην συμφωνούν με τη προσέγγιση μου. Εύκολα μάλιστα μπορεί κανείς να αμφισβητήσει, εάν η αυτοδυναμία είναι κανονικότητα σε μία δημοκρατία και ίσως έχει δίκιο. Όμως με τα υφιστάμενα πολιτικά δεδομένα και προς αποφυγή ακυβερνησίας, η αυτοδυναμία ίσως να ξεπερνά τη κανονικότητα και να πλησιάζει την αναγκαιότητα.
Αλίμονο βεβαίως, εάν σε μία δημοκρατική χώρα όπως είναι η Ελλάδα, να μην υπάρχει πολιτική ελευθερία και πολυφωνία, όμως δεν νοείται αυτή να στηρίζεται σε ψέμματα και «θεωρίες πολιτικής φαντασίας». Είναι ευνόητο για μένα, ως παραδοσιακός ψηφοφόρος της ΝΔ, να επιθυμώ αυτοδύναμη κυβέρνηση, ώστε να αποφευχθεί κάθε υπαρκτός κίνδυνος για τη κοινωνία και την οικονομία, αλλά αυτή τη φορά, πέρα του συναισθήματος, δεν έχω κανένα δίλημμα να πιστεύω σε μία καλύτερη για όλους τους Έλληνες, διακυβέρνηση της Χώρας σε βάθος τετραετίας. Εύχομαι από καρδιάς, σε κάθε άξιο και ικανό υποψήφιο στην Αττική, στο Πειραιά και όλη την Επικράτεια, καλή επιτυχία στις κρίσιμες εκλογές της Κυριακής, από τις οποίες δεν πρέπει να λείψει κανείς ψηφοφόρος!
