Του Λεωνίδα Κουτρουμάνου
Ακούστηκαν και διαβάστηκαν πολλά. Άλλα υπερβολικά, άλλα σαφώς πιο μειλίχια.
Το να είσαι δικαστικός αντιπρόσωπος σε εκλογές είναι κάτι που επιλέγεις. Μόνο στις προχθεσινές εκλογές ήταν δύσκολο να εξαιρεθείς, λόγω των πολλών εκλογικών τμημάτων. Αν όμως είχες ένα πράγματι σοβαρό λόγο, τότε και αυτό (η εξαίρεση) ήταν εφικτό πιστεύω. Σε κάθε περίπτωση όμως είναι επιλογή μας να διοριζόμαστε και για αυτό αποζημιωνόμαστε. Κάποιοι θεωρούν τα χρήματα που λαμβάνουμε υπερβολικά πολλά. Μπορεί να είναι, μπορεί και όχι.
Το αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι πρόκειται για μία εξοντωτική διαδικασία που απαιτεί σωματική αντοχή και πνευματική ετοιμότητα για ένα ολόκληρο 24ωρο χωρίς διακοπή! Και ασφαλώς πρέπει να γίνει κατανοητό ότι δεν είναι μόνο το 24ωρο από τις 05.00 τα ξημερώματα της Κυριακής έως τα ξημερώματα της Δευτέρας. Είναι και η προετοιμασία που πρέπει να γίνει από την προηγουμένη. Να διευθετήσεις το εκλογικό τμήμα, να μιλήσεις με τα μέλη της Εφορευτικής, να γράψεις και να προετοιμάσεις τα βιβλία, ώστε να είσαι έτοιμος/η την ώρα της καταμέτρησης. Μα πάνω από όλα είναι η τεράστια ευθύνη που φέρεις. Να διεξάγεις άρτια την διαδικασία, να ΜΗΝ κάνεις λάθος, να ΜΗΝ αποκλίνεις στην συμπεριφορά σου, να ΜΗΝ δώσεις δικαίωμα για καχυποψίες, εκνευρισμούς, ταλαιπωρία.
Και η αλήθεια; Η αλήθεια όπως πάντα, είναι κάπου στην μέση! Ναι, είναι δύσκολο και επίπονο αλλά πληρώνεσαι για αυτό, αν δεν θέλεις μπορείς να μην πας. Άλλωστε ο περισσότεροι από εμάς το έχουμε ξανακάνει, δεν είναι άγνωστη η διαδικασία και η δυσκολία της.
Από εκεί και πέρα όμως, το γεγονός ότι πληρώνεσαι δεν μπορεί να αποτελεί εφαλτήριο για να σε αντιμετωπίζουν σαν μονοκυτταρικό οργανισμό! Πόσο δύσκολο ήταν σε ένα 24ωρο, κοτζάμ Δήμος Αθηναίων και Περιφέρεια Αττικής να φέρουν από ένα μπουκαλάκι νερό σε όλους τους συμμετέχοντες; Δεν μιλάω ούτε για καφέ, ούτε για φαγητό! Για νερό μιλάω!
Και να το πληρώσω! Αλλά ας το φέρει κάποιος αφού εγώ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να αφήσω το εκλογικό μου τμήμα.
Και ασφαλώς δεν αναφερόμαστε σε κάποια απομακρυσμένη περιοχή της Επικράτειας. Τούτα συνέβησαν σε σχολείο στην Α΄ Αθηνών. Σε μία μέρα αρκετά ζεστή, με υγρασία, αναγκάστηκα να στείλω μέλος της Εφορευτικής Επιτροπής να φέρει νερό, καφέ και κάτι να φάνε οι άνθρωποι που με βοηθούσαν στο έργο μου.
Είναι πραγματικά απογοητευτικό, στο όνομα μίας εκλογικής αποζημίωσης, να βιώνουμε την πλήρη αποδόμηση κάθε έννοιας πολιτισμού και στοιχειώδους κοινωνικού και πολιτικού αλφαβητισμού!
