Για τον ΟΛΠ

limani peiraia ploia rada

Των Γιάννη Καρδαρά και Γιάννη Βρέλλου

Έχουν έλθει στη δημοσιότητα συζητήσεις, δημοσιογραφικές αναλύσεις και δηλώσεις Υπουργών για τη πώληση είτε του 67% είτε του 51% της μετοχικής σύνθεσης του ΟΛΠ, ως μέρος της συμφωνίας με τους δανειστές, αλλά και δηλώσεις άλλων υπουργών που προτάσσουν την εξασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα.
Έτσι, εκ των πραγμάτων, ανοίγει ένας διάλογος για το μέλλον του. Πριν κατατεθεί η συμβολή μας στον διάλογο πρέπει να λεχθεί ότι επί Σημίτη ο ΟΛΠ μετατράπηκε σε Α.Ε. με μετοχές εισηγμένες στο χρηματιστήριο πλην όμως εξακολούθησε να είναι εταιρεία κοινής ωφελείας και να διατηρεί προνόμια που προσιδιάζουν σε δημόσιο φορέα, (εφαρμογή του Κ.Ε.Δ.Ε. για την είσπραξη των απαιτήσεών του).

Κατόπιν παραχώρησης από το Ελληνικό Δημόσιο που διατηρεί τη κυριότητα, ο ΟΛΠ έχει τη χρήση όλης της υποδομής και τον πλήρη έλεγχο της χερσαίας λιμενικής ζώνης από τον κεντρικό λιμένα έως το Πέραμα και την Κυνόσουρα της Σαλαμίνας έως το 2052.
Συνακόλουθα ο ΟΛΠ είναι φορέας δημόσιας εξουσίας χάριν επιτέλεσης Δημόσιας Υπηρεσίας και σύμφωνα με την Ολομέλεια του Σ.τ.Ε. (1210-1211/2010), διαδραματίζει, εθνικό και πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάπτυξη της χώρας σχετιζόμενο με την εθνική άμυνα τη δημόσια ασφάλεια και το περιβάλλον.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο δημόσιος χαρακτήρας του ΟΛΠ είναι αδιαμφισβήτητος και πρέπει να κατοχυρωθεί στα πλαίσια της αξιοποίησης της περιουσίας του με την συμβολή ιδιωτικών επενδύσεων, με μορφή σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).

Ως πολίτες και ως νομικοί, θεωρούμε αναγκαίο αυτή την κρίσιμη στιγμή για το λαό και την πατρίδα να διατυπώσουμε τις σκέψεις και τις προτάσεις μας, αφού προηγουμένως διαβουλευτήκαμε με φορείς.
Η άποψη μας αποτελεί προσπάθεια συγκερασμού πολιτικών εξαγγελιών μιας νέας Κυβέρνησης και της δραματικής αναγκαιότητας κάλυψης των ημερήσιων κρατικών αναγκών. Ο συγκερασμός αυτός μπορεί να επιτευχθεί στα πλαίσια ενός προτεινόμενου επιχειρηματικού κοινοπρακτικού σχήματος που μπορεί να είναι επωφελές τόσο για τον ΟΛΠ που θα διατηρήσει το Δημόσιο χαρακτήρα του ως Λιμενική Αρχή όσο και για τον όποιο επενδυτή (ή κρατικό αλλοδαπό ΝΠ).

Στην προτεινόμενη Κοινοπραξία (ΣΔΙΤ) ο ΟΛΠ θα εισφέρει μόνο το εμπορικό κομμάτι των εξουσιών του όπως θα αποτιμηθεί. Έτσι ο ΟΛΠ θα παραμείνει ως έχει από πλευράς διοίκησης και οργάνωσης και ως Λιμενική Αρχή αλλά κάποιες δραστηριότητες που θα συμφωνηθούν θα ασκούνται στο κοινοπρακτικό σχήμα με ιδιώτη επενδυτή (Έλληνα ή ξένο).

Ουσιώδες πλεονέκτημα του σχήματος αυτού είναι ότι επιτρέπει την σύναψη οποιασδήποτε επιχειρηματικής (πολιτικής) συμφωνίας ΟΛΠ και επενδυτή όπου ο επενδυτής, αναλόγως του ύψους της επένδυσης, μπορεί να έχει το μεγαλύτερο ποσοστό κερδών στην κοινοπραξία και ενδεχομένως και το management κάτω από όρους επίτευξης συγκεκριμένων αποτελεσμάτων χωρίς να αποκλείεται η ταυτόχρονη αγορά από τον επενδυτή μειοψηφικου πακέτου 20% των μετοχών του ΟΛΠ ώστε να αποτρέπει πράξεις αντίθετες με τα συμφωνημένα. Έτσι η παρουσία του ιδιωτικού φορέα στο λιμάνι μέσω του κοινοπρακτικού σχήματος θα αφορά μόνον την επιχείρηση παντός είδους εμπορικών εκμεταλλεύσεων (πχ. φορτοεκφόρτωση, ναυπηγοεπισκευή στη πλωτή δεξαμενή του ΟΛΠ κλπ), αλλά όχι ζητήματα που θίγουν τον πυρήνα της κρατικής ευθύνης και του θεσμού λειτουργίας λιμένων (π.χ. ακτοπλοΐα, ασφάλεια, αστυνόμευση, εργασιακά δικαιώματα, ρύπανση κλπ). Μάλιστα για να γίνουν άμεσα λειτουργικά τα παραπάνω, ειδικά στην περίπτωση του ΟΛΠ, μπορεί να υπάρξει και σχετική νομοθετική προσθήκη στον νόμο για ΣΔΙΤ (Ν. 3389/05).

Η πρόταση μας μετά από διαγωνισμό ή πρόσκληση ενδιαφέροντος με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια για δημιουργία κοινοπραξίας μεταξύ ΟΛΠ και επενδυτή με σκοπό την ανάπτυξη του λιμανιού έχει τα εξής πλεονεκτήματα:
1) Ο ΟΛΠ εξακολουθεί να έχει τις δημοσίου χαρακτήρα θεσμικές λειτουργίες της λιμενικής πολιτικής διατηρώντας πλειοψηφική μετοχική σύνθεση ( τουλάχιστον 51%).
2) Ο ΟΛΠ μπορεί να παραχωρήσει στη ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ τα υπόλοιπα ποσοστά που προκρίνει από το πλειοψηφικό πακέτο που κατέχει και ό,τι άλλο συμφωνηθεί στον εμπορικό και επιχειρηματικό τομέα.
3) Το management της κοινοπραξίας είναι θέμα συμφωνίας μεταξύ των μερών.
4) Με το «ΚΟΙΝΟΠΡΑΚΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ» (αντί της πώλησης του 67% ή και του 51% της μετοχικής σύνθεσης που συζητείται).
α) δεν κινδυνεύει η χρηματοδότηση από Ευρωπαϊκά Κονδύλια (μιας και ο Πειραιάς ανήκει στον σχεδιασμό των Διευρωπαϊκών Δικτύων) γιατί δεν πρόκειται για ιδιωτικοποίηση Λιμανιού σε συνθήκες μονοπωλίου.
β)Η χρηματοδότηση από ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ των νέων ΠΡΟΒΛΗΤΩΝ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑΣ δεν χάνονται γιατί δεν πρόκειται για ιδιωτικό ΛΙΜΑΝΙ και η ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ μπορεί να μείνει εκτός του ΚΟΙΝΟΠΡΑΚΤΙΚΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ όπως και άλλες επιλεκτικές δραστηριότητες ώστε να αφήνουν ελεύθερο τον ανταγωνισμό όπως θέλει η Ε.Ε. Έτσι δεν δημιουργείται ένα ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ στη θέση ενός ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟΥ.

Γιάννης Καρδαράς – Γιάννης Βρέλλος
Δικηγόροι Πειραιά, μέλη του Δ.Σ. του ΔΣΠ