Κατ' αρχήν το αυτονόητο. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην καταδικάζει την δολοφονική επίθεση εις βάρος του αστυνομικού την Πέμπτη στο Ρέντη, στον αγώνα βόλεϊ Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού. Όλοι φυσικά ευχόμαστε να σωθεί η ζωή του ανθρώπου.
Κάπου εδώ όμως αρχίζουν τα δύσκολα για την ΕΛ.ΑΣ. Έγιναν άραγε προληπτικοί έλεγχοι, πριν το παιχνίδι; Προφανώς όχι, ή αν έγιναν ήταν εντελώς επιφανειακοί, όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος.
Κι ακόμη με ποια λογική προσήχθησαν όλοι οι οπαδοί που βρίσκονταν στο γήπεδο; Αφέθησαν ελεύθερα τα γυναικόπαιδα κι ένας μόνο δικηγόρος λόγω της ιδιότητας του. Όλοι ανεξαιρέτως οι άνδρες, 425 τον αριθμό, προσήχθησαν. Τους αφαιρέθηκαν δε τα κινητά κι ούτε λόγος για δυνατότητα επικοινωνίας με τους δικηγόρους τους.
Αυτή δεν είναι συμπεριφορά πολιτισμένου κράτους. Και φυσικά δεν είναι δείγμα επαγγελματικής λειτουργίας της Αστυνομίας. Το εντελώς αντίθετο. Είναι απόδειξη αντιεπαγγελματικής συμπεριφοράς. Στο κάτω - κάτω της γραφής δεν ήταν η Χαμάς στου Ρέντη. Η αντίληψη συλλογικής ευθύνης (διότι αυτό προδίδει η σύλληψη 425 ανθρώπων) είναι χαρακτηριστικό μόνο ολοκληρωτικών καθεστώτων. Κι εδώ η ευθύνη ξεπερνά την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, που είναι αυταπόδεικτη. Η ευθύνη βαραίνει πλέον συνολικά την κυβέρνηση που οφείλει πειστικές εξηγήσεις...
Όλα τα παραπάνω ισχύουν δε, μαζί με τις ευχές να σωθεί ο αστυνομικός. Και να βρεθεί ο πραγματικός ένοχος. Αν και αυτό το τελευταίο με το έλλειμμα επαγγελματισμού της ΕΛ.ΑΣ, κάτι που φαίνεται μέρα παρά μέρα πλέον, φανταζει πολύ δύσκολο...
